“یک کشتی جنگی غول پیکر زنگ زده، که مانند تیری که از چله کمان رها شده باشد آسمان را نشانه رفته است تکیه خود را به ساختمان داده است. گیاهانی که اطراف آن رشد کرده اند نمادی از خلاقیت و آفرینش های انسان است که به آرامی به ریشه های خود در طبیعت بازمیگردد”.

آنچه خواندید بخشی از بررسی رادیو ملی جمهوری چک در مورد پروژه عجیب، جاه طلبانه، مفهومی و صد البته پسارستاخیزی بلندترین آسمان خراش پراگ است که به زودی ساخته خواهد شد. طرحی که از زمان انتشار رندرهای آن موجی از بحث را در فضاهای مجازی به راه انداخته است. بخش زیادی از مخاطبین این ایده را زشت، احمقانه و تلاش برای خلاقیتی بی معنی وصف کرده اند. در مقابل عده ای نیز از این طرح دفاع کرده و آن را قدمی مفهومی برای تلاشی می دانند که برای حفظ کره زمین در دنیا آغاز شده است. طرحی که به گفته طراح آن ” پیامی آخرزمانی است در مورد آنچه که در اطراف ما در حال رخ دادن است”