معمار بریتانیایی ویل آلسوپ در دوران کاری خود همیشه به دنبال چالش برای گذر از فرم های معمول معماری بود. به بهانه درگذشت او در هفته گذشته تصمیم گرفتیم نگاهی به چشمگیر ترین آثار او داشته باشیم. او که دوران کاری خود جوایز بسیاری ازجمله جایزه استیرلینگ را دریافت کرده بود پس از یک دوره کوتاه بیماری در ۷۰ سالگی درگذشت.

Pompidou Centre, France, ۱۹۷۱ (unbuilt)

آلسوپ در زمانی که تنها ۲۳ سال داشت و دانشجو بود در رقابت طراحی مرکز Pompidou فرانسه شرکت کرد. طراحی او تا مرحله نهایی پیش رفت اما در نهایت ریچارد راجرز و رنزو پیانو برنده این رقابت شدند. با این حال نام او به عنوان دانشجویی که توانسته بود به رقابت با بزرگان معماری بپردازد در مطبوعات آن زمان مطرح شد.

Cardiff Bay Visitor Centre, UK, ۱۹۹۰

این بنا یک سازه موقت بود که بازدید کنندگان خلیج کاردیف را به تماشای نمای دریا و اسکله دعوت می کرد. سازه او که شبیه به فندک است از ورقه های PVC ساخته شده است که روی دنده های فولادی قرار گرفته است . آنچه که قرار بود سازه موقتی برای ۵ سال باشد نزدیک به ۳۰ سال به ارائه خدمات به مردم این منطقه مشغول بود. این پروژه در میان نامزدهای مدال ریبا در بخش ساختمان سال نیز قرار گرفت. این بنا در نهایت در سال ۲۰۱۰ برچیده شد.

Hamburg Ferry Terminal, Germany, ۱۹۹۳

طراحی ترمینال هامبورگ در سال ۱۹۸۹ به مسابقه گذاشته شد و تیم آلسوپ برنده این مسابقه شد. روند ساخت این پروژه در سال ۹۱ تکمیل شد. بخش خدماتی در سطوح پایین هستند و دفاتر اداری و اپراتورها در بخش های بالایی . ستون های A شکل از این پروژه کم کم به امضایی برای کارهای دفتر معماری او مبدل گشت.

Hotel du Departement des Bouches-du-Rhone, France, ۱۹۹۴

مردم محلی این جا را Le Grande Bleu خطاب می کنند. دفتر مرکزی دولت در مارسی که طراحی آن طی رقابتی نفس گیر با فاستر و همکاران به آلسوپ واگذار شد. ساختمان آبی غول پیکر متشکل از دو بلوک اداری است که دو طرف یک دهلیز مرکزی قرار دارند. همچنین ساختمان دیگری در نزدیکی آنها قرار دارد که اتاق شورا و سالن مجمع به آن الحاق شده است. این ساختمان نیز در سال ۹۷ نامزد جایزه معماری استرلینگ شد.

North Greenwich Tube Station, UK, ۱۹۹۸

ایستگاه مترو شمالی گرینویچ دومین پروژه السوپ بود که برای جایزه استرلینگ انتخاب شده است. هرچند السوپ در مصاحبه ای اعلام کرده بود که قصد انصراف از نامزدی این جایزه را داشت. زیرا اعتقادی به اینکه همکار سابق او Lyall که داور آن سال جایزه استرلینگ بود اعتباری برای پروژه او قائل شود نداشت. این ایستگاه یکی از ۱۲ ایستگاهی است که او با استفاده از موزاییک های آبی و ستون های A  شکل برای این منطقه ساخته است.

Peckham Library, UK, ۱۹۹۹

اما شاخص ترین پروژه آلسوپ که اغلب او را با این پروژه می شناسند کتابخانه پکهم است که به عنوان برترین ساختمان سال ۲۰۰۰ بریتانیا انتخاب شد و همچنین جایزه استرلینگ سال ۲۰۰۰ را دریافت کرد. علی رغم اینکه این ساختمان نام کتابخانه را یدک می کشد اما بیش از هر چیز لند مارکی است برای این منطقه بریتانیا

آلسوپ در این پروژه فضای مطالعه را در بالای ساختمان قرار داد و فضای زیر آن را به گونه ای آزاد کرد تا بخشی از آن به عنوان میدان عمومی شهر استفاده شود.

Sharp Centre for Design, Ontario College of Art & Design, Canada, ۲۰۰۴

او پس از جدا شدن از همکارش استورمر در سال ۲۰۰۰ دفتر معماری خود Alsop Architects را تاسیس کرد. کالج هنر تورنتو اولین پروژه بزرگ او پس از این جدایی بود که ۲۰۰۴ به بهره برداری رسید. او در این پروژه کانسپت پروژه کتابخانه پکهم را ادامه داد. محاسبات تحسین برانگیز مهندسی و مدیریت فضا به او اجازه داد که از ستون های کوچک A شکلی استفاده کند که سطح مقطع چندان بزرگی ندارند. به گونه ای سازه او ۱۰ ها متر بالاتر از سطح شهری شروع می شود و ستون های آن روی زمین قرار گرفته اند. همین کانسپت عجیب و شاید ترسناک باعث شد این پروژه جدا از تحسین کنندگان آن منتقدین جدی نیز دارد. به گونه ای که پروژه او پر بحث ترین پروژه سال ۲۰۰۴ اروپا لقب گرفته است.The Public, UK, ۲۰۰۸

The Public مرکزی هنری واقع در میدلند در غرب برومویچ است. فضایی که برای میزبانی نمایشگاه های هنرهای تجسمی، نقاشی و تصویری طراحی و ساخته شده است. جعبه سیاهی که با پنجره های منحنی و رنگ صورتی محاصره شده است. این مرکز هنری از سال ۲۰۱۴ به کالج هنر تبدیل شده است.

Chips, UK, ۲۰۰۹

این پروژه نیز یکی از پروژه های شاخص و در عین حال متفاوت آلسوپ در بریتانیا است. این مجتمع مسکونی شامل سه بلوک طولانی است که روی همدیگر قرار گرفته است. این پروژه بخشی از تاریخچه محلی منچستر را روایت می کند.

Pioneer Village and Finch West metro stations, Canada, ۲۰۱۷

دو ایستگاه رنگارنگ بخشی از الحاقیه جدید مترو تورنتو است که آخرین پروژه آلسوپ پیش از مرگش محسوب می شود. هر دو ایستگاه سقف کاذب چشمگیری دارند که امتداد آن به داخل کشیده شده است و رنگ بخش مهمی از پروژه او محسوب می شود.