در خلق برج باغ زعفرانیه، ابتدا کالبد حجمی ساختمان مکعبی سیاه در نظر گرفته شد که پوسته سفید چهار وجهی آن را در بر گرفته است. در گام دوم برج باغ زعفرانیه، حجم برای رسیدن به زیربنای لازم بر اساس نیازهای عملکردی، پوسته خود را بر اساس الگویی مدولار شکافته و از حدود خود فراتر می رود. حاصل این برش های مدولار شامل یک واحد پنجره و اتاقی که مانند کشو از درون بنا بیرون زده، نمایی غیر مدولار است که در کل کالبد مجموعه را پیوسته به نمایش گذاشته و بر خلوص حجمی آن تاکید می کند.