نگاهی به ١٠ پروژه برجسته معمار فقید Will Alsop

معمار بریتانیایی ویل آلسوپ در دوران کاری خود همیشه به دنبال چالش برای گذر از فرم های معمول معماری بود. به بهانه درگذشت او در هفته گذشته تصمیم گرفتیم نگاهی به چشمگیر ترین آثار او داشته باشیم. او که دوران کاری خود جوایز بسیاری ازجمله جایزه استیرلینگ را دریافت کرده بود پس از یک دوره کوتاه بیماری در ۷۰ سالگی درگذشت.

Pompidou Centre, France, ۱۹۷۱ (unbuilt)

آلسوپ در زمانی که تنها ۲۳ سال داشت و دانشجو بود در رقابت طراحی مرکز Pompidou فرانسه شرکت کرد. طراحی او تا مرحله نهایی پیش رفت اما در نهایت ریچارد راجرز و رنزو پیانو برنده این رقابت شدند. با این حال نام او به عنوان دانشجویی که توانسته بود به رقابت با بزرگان معماری بپردازد در مطبوعات آن زمان مطرح شد.

Cardiff Bay Visitor Centre, UK, ۱۹۹۰

این بنا یک سازه موقت بود که بازدید کنندگان خلیج کاردیف را به تماشای نمای دریا و اسکله دعوت می کرد. سازه او که شبیه به فندک است از ورقه های PVC ساخته شده است که روی دنده های فولادی قرار گرفته است . آنچه که قرار بود سازه موقتی برای ۵ سال باشد نزدیک به ۳۰ سال به ارائه خدمات به مردم این منطقه مشغول بود. این پروژه در میان نامزدهای مدال ریبا در بخش ساختمان سال نیز قرار گرفت. این بنا در نهایت در سال ۲۰۱۰ برچیده شد.

Hamburg Ferry Terminal, Germany, ۱۹۹۳

طراحی ترمینال هامبورگ در سال ۱۹۸۹ به مسابقه گذاشته شد و تیم آلسوپ برنده این مسابقه شد. روند ساخت این پروژه در سال ۹۱ تکمیل شد. بخش خدماتی در سطوح پایین هستند و دفاتر اداری و اپراتورها در بخش های بالایی . ستون های A شکل از این پروژه کم کم به امضایی برای کارهای دفتر معماری او مبدل گشت.

Hotel du Departement des Bouches-du-Rhone, France, ۱۹۹۴

مردم محلی این جا را Le Grande Bleu خطاب می کنند. دفتر مرکزی دولت در مارسی که طراحی آن طی رقابتی نفس گیر با فاستر و همکاران به آلسوپ واگذار شد. ساختمان آبی غول پیکر متشکل از دو بلوک اداری است که دو طرف یک دهلیز مرکزی قرار دارند. همچنین ساختمان دیگری در نزدیکی آنها قرار دارد که اتاق شورا و سالن مجمع به آن الحاق شده است. این ساختمان نیز در سال ۹۷ نامزد جایزه معماری استرلینگ شد.

North Greenwich Tube Station, UK, ۱۹۹۸

ایستگاه مترو شمالی گرینویچ دومین پروژه السوپ بود که برای جایزه استرلینگ انتخاب شده است. هرچند السوپ در مصاحبه ای اعلام کرده بود که قصد انصراف از نامزدی این جایزه را داشت. زیرا اعتقادی به اینکه همکار سابق او Lyall که داور آن سال جایزه استرلینگ بود اعتباری برای پروژه او قائل شود نداشت. این ایستگاه یکی از ۱۲ ایستگاهی است که او با استفاده از موزاییک های آبی و ستون های A  شکل برای این منطقه ساخته است.

Peckham Library, UK, ۱۹۹۹

اما شاخص ترین پروژه آلسوپ که اغلب او را با این پروژه می شناسند کتابخانه پکهم است که به عنوان برترین ساختمان سال ۲۰۰۰ بریتانیا انتخاب شد و همچنین جایزه استرلینگ سال ۲۰۰۰ را دریافت کرد. علی رغم اینکه این ساختمان نام کتابخانه را یدک می کشد اما بیش از هر چیز لند مارکی است برای این منطقه بریتانیا

آلسوپ در این پروژه فضای مطالعه را در بالای ساختمان قرار داد و فضای زیر آن را به گونه ای آزاد کرد تا بخشی از آن به عنوان میدان عمومی شهر استفاده شود.

Sharp Centre for Design, Ontario College of Art & Design, Canada, ۲۰۰۴

او پس از جدا شدن از همکارش استورمر در سال ۲۰۰۰ دفتر معماری خود Alsop Architects را تاسیس کرد. کالج هنر تورنتو اولین پروژه بزرگ او پس از این جدایی بود که ۲۰۰۴ به بهره برداری رسید. او در این پروژه کانسپت پروژه کتابخانه پکهم را ادامه داد. محاسبات تحسین برانگیز مهندسی و مدیریت فضا به او اجازه داد که از ستون های کوچک A شکلی استفاده کند که سطح مقطع چندان بزرگی ندارند. به گونه ای سازه او ۱۰ ها متر بالاتر از سطح شهری شروع می شود و ستون های آن روی زمین قرار گرفته اند. همین کانسپت عجیب و شاید ترسناک باعث شد این پروژه جدا از تحسین کنندگان آن منتقدین جدی نیز دارد. به گونه ای که پروژه او پر بحث ترین پروژه سال ۲۰۰۴ اروپا لقب گرفته است.The Public, UK, ۲۰۰۸

The Public مرکزی هنری واقع در میدلند در غرب برومویچ است. فضایی که برای میزبانی نمایشگاه های هنرهای تجسمی، نقاشی و تصویری طراحی و ساخته شده است. جعبه سیاهی که با پنجره های منحنی و رنگ صورتی محاصره شده است. این مرکز هنری از سال ۲۰۱۴ به کالج هنر تبدیل شده است.

Chips, UK, ۲۰۰۹

این پروژه نیز یکی از پروژه های شاخص و در عین حال متفاوت آلسوپ در بریتانیا است. این مجتمع مسکونی شامل سه بلوک طولانی است که روی همدیگر قرار گرفته است. این پروژه بخشی از تاریخچه محلی منچستر را روایت می کند.

Pioneer Village and Finch West metro stations, Canada, ۲۰۱۷

دو ایستگاه رنگارنگ بخشی از الحاقیه جدید مترو تورنتو است که آخرین پروژه آلسوپ پیش از مرگش محسوب می شود. هر دو ایستگاه سقف کاذب چشمگیری دارند که امتداد آن به داخل کشیده شده است و رنگ بخش مهمی از پروژه او محسوب می شود.

درگذشت نیو براون، پیشگام طراحی مسکن در ٨٨ سالگی

نیو براون پیشگام مسکن در ۸۸ سالگی در گذشت. براون سازنده و طراح بهترین خانه های لندن در دوران پسا جنگ است. او که مدتی طولانی با سرطان دست و پنجه نرم می کرد به تازگی و در سال ۲۰۱۸ مدال طلای سلطنتی ریبا را به دست آورد. جایزه او به دلیل شرایط سلامتی ویژه او در سال ۲۰۱۷ به او اعطا شد.

رئیس ریبا از نخستین کسانی است که به احترام براون یادبودی منتشر کرد. دربیشایر در مورد او گفت: جامعه معماری یک غول را از دست داده است. او پیشگام و رهبری جدی برای جامعه معماری بود.او به ما نشان داد که تفکرات روشنفکری، حساسیت در شهرسازی و مهارت عالی در طراحی و عزم و اراده ی قوی می تواند همگی در یک انسان تجلی یابد. سهم او در معماری و شهرسازی فراموش نخواهد شد.

براون در سال ۱۹۲۹ در یوتیکا، نیویورک متولد شد. او در نوجوانی به بریتانیا سفر کرد و تحصیلات معماری خود را در این کشور گذراند. او در محل تحصیل خود، مهم ترین پروژه دوران کاری خود “املاک جاده الکساندرا” را طراحی کرد. پروژه ای که برای او شهرتی جهانی به ارمغان آورد.

او در اخرین مصاحبه اش و در مورد مدال طلای سلطنتی ریبا گفت که علی رغم وضعیت نه چندان خوب جسمانی اش از اینکه برنده این افتخار شده است بسیار خوشحال، خجالت زده و شگفت زده شده بود.

در یکی از آخرین گفته های پیش از مرگش از این جایزه به عنوان “رویایی دیر هنگام که در واپسین لحظات روزی بسیار طولانی تجربه کرده است” یاد کرده است. 

نگاهی به زندگی Manuelle Gautrand برنده جایزه سال معماری اروپا

معمار فرانسوی Manuelle Gautrand به خاطر رویکرد شاعرانه اش در طراحی و اجرا پروژه های معماری برنده سال ۲۰۱۷ این جایزه معتبر شده است. این جایزه که توسط ۳ بنیاد مرکز اروپایی طراحی هنری معماری، Chicago Athenaeum و موزه معماری و طراحی هدایت و اهدا می شود خود را متعهد به تحقق اصول انسانی اروپا و هنر معماری می داند. آنها همچنین ایده های جدید، خلاقانه و پیشرفته برای حفظ محیط زیست را نیز گرامی می دارند و حرکت به این سمت را تشویق می کنند. Manuelle Gautrand این جایزه را در ۸ سپتامبر در آتن یونان دریافت کرد.

او در سال ۱۹۶۱ در مارسی چشم به جهان گشوده است. او مدرک معماری خود را در سال ۱۹۸۵ از موسسه École Nationale Supérieure d’Architecture de Montpellier با درجه A دریافت کرده است. پس از شش سال کار در استودیو های مختلف او در سال ۱۹۹۱ دفتر شخصی خود را با همکاری مارک بلیزینگ تاسیس کرد. دفتر او در پاریس در سال ۹۱ میزبان حدود ۳۰۰ معمار بوده است. دفتر او طی یک نطق مطبوعاتی اعلام کرده است: از آپارتمان های مسکونی تا ساختمان اداری و امکانات فرهنگی ، پروژه های دفتر Gautrand جسارت و عدم انطباق خود با مدرنیته شدید و بازگشت ارتجاعی به گذشته را را گرامی میدارد. رویکرد شاعرانه و فرهنگی که تقریبا در تمام پروژه های این دفتر منعکس شده است

در سال ۲۰۰۷ طراحی نمایشگاه و شو روم سیتروئن فرانسه حیرت و تحسین همگان را برانگیخت. پس از آن آنها در سال ۲۰۱۱ تئاتر Gaîté-Lyrique که جز مهم ترین و تاریخی ترین سالنهای این کشور بود را طی همین نگاه به مرکز موسیقی مدرن و هنرهای دیجیتال تبدیل کردند. پروژه ای که در شاخه بازسازی توانست اکثر جوایز معماری آن سال را تصاحب کند. اما شاید منحصر به فردترین پروژه آنها Cité des Affaires در سنت اتین فرانسه است که مجموعه از ساختمان های دولتی، امکانات تفریحی، رستوران، کافه و مدیریت مراکز گردشگری این شهر را در خود جای داده است.

این ساختمان در امتداد زنجیره ای از سایت اصلی قرار دارد که ارتباط مستقیم با خیابان های مجاور دارد. ساختار خطی به موازات خیابان حرکت می کند و ارتفاع می کیرد و خطوط زمینی برای رسیدن به ارتفاع ساختمان اصلی دائما بالا و پایین می روند. ساختاری فرمی، اقلیدوسی و در عین حال ناموزون به لحاظ حجمی . سایبان شناور سایه مطلوبی را برای عابرین فراهم می کند که با تغییر زاوبه تابش خورشید هماهنگ شده است. رنگ زرد نما و سایبان طلایی آن ریخته گری طلایی نور خورشید در طبیعت بکر را یادآور می شود و فرسایش طبیعت ناشی از آب، نور خورشید و باد را با رنگ های خاکستری، نقره ای و طلایی به عنوان یک عنصر تزئینی جلوه جسورانه انسانی به ساختمان بخشیده است.

در بیانیه مطبوعاتی هیئت داوران آمده است: او به شدت تلاش کرده است تا با تجدید نظر و نوآوری در مسیرهای شهری،معماری و ساختمان های آن پاسخ هایی غیر منتظره، هیجان انگیز، خطرناک و پر از شگفتی و زیبایی به نیازهای معماری شهر دهد. خانم Gautrand به راستی با شاعر نام آواز فرانسوی و برنده جایزه نوبل سنت جان پرز قابل مقایسه است. یک the luxury of being unaccustomed

بررسی آثار آیزنمن و گری

پیتر آیزنمن

آیزنمن مدرک معماری اش را دانشگاه های کورنل و کلمبیا و مدرک دکترای خود را از دانشگاه کمبریج دریافت کردو به شهرتی بزرگ در اواخر سال ۶۰ رسید و در غالب یکی از اعضای پنج معمار نیویورک، مایکل گریوز، ریچارد مِیِر، جان هیداک و چارلز گواتمی به فعالیت پرداخت. پیتر ایزنمن هر آنچه تا به امروز  در قالب مفهوم در ناخداگاه آدمی ثبت شده است را در هم می­کشد و با ترکیب مفاهیم مترداف به خلق، مفهومی جدید از واژه می­پردازد.

سبک معماری آیزنمن به گونه ای نیست که بتوان ساده از کنارش گذشت تمامی خطوط در عین سیالیت خود دارای هویت هستند و مستقل عمل می­کنند. هر یک از نقاط در کار آِیزنمن نشان از تفکر عمیق از پس ایده های گونانون ذهنش شکل گرفته است.

در زیر به بررسی برخی از آثار آیزنمن می پردازیم

مرکز وکسنر

آیزنمن ترکیبی نو و آشفته گون، با ساختارشکنی یک سازه ی منسجم با تمام معیار های زیبا شناسی  را آنچنان زیبا به تصویر می­کشد که تمامی بند های این نظریه یک به یک قابل درک می­­شوند.

این نظریه، به دنبال تغییر دادن و دستکاری فرم و ساختارِ اساسی یک سازه می باشد که این اثر جدید خلق شده، به منظور نمایش ” اغتشاشی کنترل شده ” ، یک منظرِ ناآرامِ  اما در حین حال غیرقابل پیش بینی را ارائه می دهد تا توجه مخاطبانش  را به معماری به عنوان مفهومی نو  در ساختار فکری بیان کند.  این تئوری را می توان در خانه شماره VI از آیزنمن پروژه ای که در آن دیوارها مانع از سکنی می گردندبه وضوح مشاهده کرد.

 ایجاد فضاهای خالی، سلب و شفاف از طریق فرم که می تواند از طریق ستون ها، چارچوب ها و یا صورت های دیگر موکد گردداز دیگر نظریه­ها ی این سبک به شمار می­آیند. احساس هرج و مرج و آشفتگی در درون ساختمان نیز یکی از اصول برنامه ریزی شده در معماری دیکانستراکشن می باشد.

در مرکز هنری وکسنر، بسیاری از تئوری ها و نظریه های دیکانستراکشن جان می گیرند. داربست های اطراف ساختمان باعث  شفافیت و عمق خاصی از فضاسازی می شوند همچنان که ساختمان را، گویی نیمه تمام و در حال ساخت نشان می دهند و توجه مخاطبان را به جزئیات ناخوانده ی ساختمان جلب می نمایند.

در این طرح باز هم لایه بندی های فکری طراحی آیزمن را به وضوح می­­توان دید. نسخت ساختمان را نسبت به شبکه بندی متعامد دانشگاه، به نادرستی تراز نموده است. وی در ابتدا، به تقلید از ” بهم ریختگی ” پردیس دانشگاه، خطوط اصلی سازه را از راستاهای افقی و عمودی ستون گذاری آن گرفته است و سپس، دقیقا برخلاف جهت غربی – شرقی ِ سازماندهی دانشگاه، مرکز خود را شمالی – جنوبی قرار داده است.به گفته ی آیزنمن، کاربران باید و مطمئنا نسبت به دیوارهای نابجا کار شده ی طرح، احساسی ” تهوع آور ” پیدا کنند.

البته که این طرح به خاطر اینکه طرحی کاملا دیستراکشن است از نضر عملکردی به طور کامل و صحیح ایفای نقش نمی­کند. داربست های کار شده در اطراف ساختمان، به بهای ایجاد شفافیت، بیش از حد مجاز به نور مستقیم آفتاب، اجازه ورود می­دهند و این امر باعث صدمه زدن به آثار هنری در گالری ها و نوسانات بیش از انتظار دما در محیط های داخلی می گردد که گاه تا ۴۰ درجه پیش می رود. اگر چه، هیچ ساختمانی نبایستی چنان تاکیدی از بیان کانسپچوال خود بگیرد، که موفق نگردد به آنچه که در خدمتِ چیستی ِ آن است، برسد .

World Trade Center Memorial Square Competition

ایده کلی این طرح را شاید بتوان به جهت دادن مسیر های دسترسی ربط داد. آنچه که ما به عنوان یک مخاطب می­توانیم از کار برداشت کنیم درک چگونگی ترکیب لایه های فکری به صورت عملکردی و هم به تصویر کشیدن بند های فکری  سبک دیکانستراکشن هست.

CITY OF CULTURE OF GALICIA FULL PROJECT GALLERY

لایه های استفاده شده در این طرح به ۳ دسته شکل گرفته است. اول اینکه، طراحی شهری ِ مرکز قرون وسطایی ِ سانتیاگو، بر روی توپوگرافی سایتی در دامنه ی کوه مشرف بر شهر قرار گرفته است. در مرحله دوم، یک شبکه ی مدرن ِ دکارتی، مسیرهای قرون وسطایی را پوشش داده است و سوم اینکه، با استفاده از نرم افزارهای مدلسازی کامپیوتری، تشخیص داده شده است که توپوگرافی این دامنه ی کوه، مجاز به تحریف به دو سطح هندسی می باشد ؛ بدین گونه، سطوح توپوگرافی قدیم و جدید این ناحیه، از طریق ماتریکسی نوین، به گونه ای به طور همزمان دیده خواهند شد که تا بحال دیده نشده اند.


فرانک گری

او در ۲۸ فوریهٔ ۱۹۲۹ در کانادا (با نام اصلی فرانک اون گلدبرگ) به دنیا امد و در سال ۱۹۴۷  در دانشگاه جنوب کالیفرنیا به تحصیل در رشتهٔ معماری پرداخت.

او معتقد است: “من آثار هنرمندان را نگاه میکنم و هنر را به مثابه وسیله‌ای برای الهام خودم میپندارم و سعی میکنم تحت تأثیر هیچ فرهنگی نباشم در هر کارم روشهای جدید را جستجو میکنم. برای من قانون و قاعده محدود کننده وجود ندارد و اصولا مرزی بین درست و نادرست نمیدانم.”

به طور کلی در کارهای گری نوعی گرایش مجسمه سازانه را می‌توان مشاهده کرد. ساختمان ها مجسمه ای ساختارشکنانه  در بیان معماری هستند. از زمان شکل گیری ایده در ذهن گری  تمام افکار او، در گیر ترسیم این ایده به گونه قابل ظهور معماری می­شود ایده بسان داستانی الهام بخش با خلاقیت  و تخیل پیچیده (گری)  شکل می­گیرد تا مرحله به مرحله به اشکال فیزیکی واقعی  تبدیل شود.

او علاوه بر کارهای ساختمانی به طراحی جواهرات٬ لوازم خانه(میز٬ مبل و …) و مجسمه سازی و همچنین طراحی بطری ودکا برای شرکت Wyborowa مشغول بوده و است.

 در زیر به بررسی برخی از آثار گری می پردازیم.

The Guggenheim Museum Bilbao

این اثر به دلیل داشتن لایه های متفاوت و درستی شکل بصری آن و در عین حال عملکرد معماری ابتدا بار ها در مدل های کوچک اتود ماکتی ساخته شده است و در نهایت از CATIA نرم افزار مورد استفاده در صنعت هواپیما، به منظور تولید حجم سه بعدی از ساختمان و محاسبه مواد و برآورد هزینه استفاده شد. برای ساخت اثر های این سبک استفاده از یک قاب سازه های فولادی  که با صفحات فلزی پوشش داده شده،  استفاده می­شود.

Vitra Design Museum and Factory

طراحی ساختاری آلونک برای انبار و نمایش محصولات باعث خلق این مجموعه شد.  با وجود مقیاس نسبتا کم آن، ساختمان موزه طراحی ویترا، همچون یک کار برنامه ریزی شده از دیکانستراکشن، کلاژ ی از برج ها، رمپ ها و مکعب ها پدید آمده است. فرم های بیانی این طرح خودسرانه و اختیاری نیستند و بر اساس کاربری و نور آن تعیین شده اند.متریال مورد استفاده تنها در این اثر از گچ سفید و یک آلیاژ تیتانیوم است. همانطور که گری برای توضیح این اثر بیان می­کند  “من عاشق حداکثر امکان شکل دهی  در ساختمان هستم اولین کاری از  من که اینچنین ساخته شده است ویترا در آلمان است.

Dancing House

ساختمان برداشتی است  از رقص های معروف فردی آستیر و جینجر راجرز. ایده شکل گرفته در ذهن گری به درستی با رعایت تمامی اصول شکل گرفته یک سبک معماری  دیکانستراکشن رعایت شده است. خانه به عنوان یک ساختمان اداری استفاده می شود و آن را به عموم مردم باز نمی شود. با این حال، شما می توانید رستوران La پرل د پراگ، واقع در طبقه ۷، با یک نمای زیبا از رودخانه و چشم انداز قلعه پراگ مراجعه کنید

این ۲ معمار سعی بر این دارند که تمامی معنا و مفهوم واژه های ثبت شده در ذهن مخاطبانشان را به چالش بکشند و با درهم آمیختن سطوح ،ستون و تمامی احجام ساختمان همچنان که به خلق مفهوم جدید می­پردازند بنا  نیز بتواند از نظر ویژگی های عملکردی و دسترسی به درستی پاسخگو نیاز  استفاده کنندگان باشد.

بررسی آثار آلوارو آلتو

آلوارو آلتو طراح و معمار فنلاندی، یکی از برجسته ترین معماران  قرن بیستم است که موفق به ارائه عقلگرایی ناب در قالب ساختمان و مبلمان ­هایش شد و باعث شد تمامی طرح هایش  در کمال جذابیت و عملکرد به خوبی نقش ایفا کنند. آلتو در تاریخ ۳ فوریه سال ۱۸۹۸، در Kuortane متولد شد و از مدرسه پلی تکنیک در هلسینکی فارغ التحصیل شد.

آلتو در طراحی خود به معنی واقعی و هویت بنا اشاره دارد.در ایده پردازی او  واژه به یک مفهوم مبدل می شود و نقطه، خط، حجم آن را ،هم با اصول زیبا شناسی و هم با اصول عملکردی در کنار هم به طرز چشمگیری به تصویر می­کشد. شهرت بین المللی آلتو بزرگ با  ساخت یک سری از ساختمان ها در  جنگ جهانی دوم ، ساخته شده با سازه های چوبی مانند کوشک فنلاندی از نمایشگاه بین المللی پاریس و یا ویلای میرا شکل گرفت.

در زیر به بررسی برخی از آثار آلوار آلتور می پردازیم.

کتابخانه شهری­ در ویبوری ، روسیه:

طراحی آلتو در ساختمان کتابخانه با توجه به بخش بایگانی، ایجاد نورپردازی خاص و ویژگی های سطوح موج دار، باعث اعمال کتابخانه های متعدد بعد از آن در پروژه های دیگر شد.

نورپردازی یکی از ملاحظات اولیه در یک کتابخانه است، در این مورد معمار ۵۷ نورگیر طراحی کرده است آلتو کار خود نتیجه الهام از  نور خورشید در کوه و صخره در در زمان های مختلف از روز در مناطق گوناگون  تعریف می کند و کار خود را با بررسی نقشه های متفاوت از میزان نور خورشید در مناطق کوهستانی شروع کرد.

سازه بنا نیز از ستون ساخته شده و اسلب بتنی و استفاده از آجر برای پارتیشن داخلی و دیوار، و سپس پوشش آن به درستی انتخاب شده است.

ویلای میرآ

ایده کلی طرح اینگونهبه نظر می­رسد که یک تضاد مشخصی بین تولید انبوه مسکن در مقیاس کوچک از یک طرف و ساختمان های مسکونی طراحی شده با توجه به نیازهای فردی، از سوی دیگر وجود دارد. نتیجه یک ترکیب خیره کننده و بی سابقه ای که در آن از خطوط ظریف با حضور فضاهای وسیع و همچنین مفهوم اصلی خانه را رقم زده است.

در واقع طرح صفحه نمایش آلتو به عنوان یک مفهوم انتزاعی از جنگل فنلاندی را نشان می­دهد که مانند کلاژ همه آنچه که در خانه نیاز است را یکجا به تصویر می­کشد. آلتو گفت که “برای جلوگیری از الگوهای معماری مصنوعی ما می­توانیم  فضاهای داخلی فوق العاده و بسیار راحت و قابل زندگی را در حالی که سرشار از مفاهیم است را طراحی کنیم، این در کنار  فرض میس ون در روهه به عنوان چگونه فضاهای شل و باز از معماری مدرن را می توان به بسیاری از فضاهای مختلف تبدیل کرد پیوند می­خورد.

خوابگاه دانشجویان مؤسسه تکنولوژی ماساچوست کمبریج :

ساختمان خوابگاه دانشجویان ، آلتو طراحی خلاق خود را ترویج ارتباط و تعامل میان تمام ساکنان در شش طبقه با داشتن فضای باز مطالعه و سالن، و همچنین سالن غذاخوری درخشان مشرف به رودخانه چارلز می­داند.

 طراحی ساختمان موج شکل هوشمندانه با داشتن  حداکثر تعداد اتاق با قرار گرفتن در معرض آفتابی جنوب، موقعیت یابی آنها در زوایای اریب برای نرم کردن سر و صدا در ترافیک،  راه پله معلق به عنوان دسترسی عمودی  برای خدمت، که باعث  ارائه یک  صحنه نمایش به طور فزاینده چشمگیر در بنا می­شود و همچنین غرفه ناهار خوری  آن با “چراغ باغ ماه” نورگیر سقفی که باعث نمایش فوق العاده از رودخانه چارلز می­شود.

تالار شهر سانیاستالو _جیواسکیلا

این ساختمان شامل دفاتر و واحد های دولت های محلی، یک کتابخانه، یک منطقه تجاری کوچک با یک بانک، یک داروخانه، آرایشگاه و فضاهای زندگی برای کارکنان شهرداری. در صحن بالا، غرفه به عنوان دوره کارشناسی ارشد،در سمت جنوب کتابخانه عمومی ، ادارات به  سمت شمال و شرق، خانه نیز در قسمت غرب، خانه های بنا  نیز پایین تر از خدمات و بخش تجاری .دسترسی به اتاق شورا توسط یک راه پله که از لابی افزایش می یابد امکان پذیر می­شود

نمای شفاف،  راهرو ریتمیک، متحد کردن محیط از حیاط، حضور همه جانبه ی آجر در این منطقه  همگی ویژگی های بنا هستند که به خوبی در کار دیده می­شوند. کل مجموعه از آجر ساخته شده همراه با آجر، چوب، مس و قطعه سنگ یا سرامیک تیره، معمولا در برخورد با زمین  جلوه طبیعی را  ایجاد می­کنند .

خانه فرهنگ ­­استرونکاتو 

ایده که در بیشتر کار های آلتو به چشم می­آید در این طرح به طور کامل نمود پیدا کرده است. عنوان خانه فرهنگ به عنوان یک مرکز برای کار فرهنگی سازمان های مختلف . این ساختمان شامل سه بخش مجزا: ادارات، سخنرانی و اتاق های کنفرانس، یک سالن کنسرت. بخش دفتر دارای پنج طبقه با ۱۱۰ ادارات، اتاق ملاقات و دو آپارتمان در سخنرانی و کنفرانس بخش اتاق (در وسط یک مجتمع U شکل) یک سالن سخنرانی، اتاق مطالعه، اتاق بحث، یک کتابخانه. کنسرت و سالن کنگره از ویژگی های اصلی این گروه در سالن، با ۱۵۰۰ صندلی که در درجه اول برای کنسرت در نظر گرفته شده است، اما همچنین برای سخنرانی استفاده می شود.

کلیسای دارای سه تالار وکسینسکا (vuoksenniska)

طراحی کلیسا در Vuoksenninska به نظر می رسد برای شروع از شکل کلی ذوزنقهای نامنظم، مشترک در کلیساهای دیگر آلتو، که در حال تحول به شکل حاصل که نتیجه آن  سه سالن بر روی زمین استفاده شده است، تشکیل شده.  طرح آلتو به ارائه فضاهای جداگانه برای اهل محله، با توانایی برای متحد کردن فضا ها به وجود آمد.

طبیعت محافظه کار فضای کلیسا،  آلتو را مجبور به برآورده کردن نیازهای مانند راهرو به محراب، قرار گرفتن محراب و منبر سر جای خود کرد. فضای داخلی تقریبا به طور کامل سفید است  که با  گذشتن از فضا، و دیوار موج داردر عین درستی ترکیب فضا با هر گام حس فضا را نیز دریافت می­کنیم.

فضا به عنوان یک فضای چند منظوره طراحی شده ، به سه منطقه تقسیم شده، هر یک با داشتن ساختار پوسته خودنقش ایفا می­کنند، روشنایی  متفاوت در همه انها باعث به وجود امدن تم رنگهای متفاوت در ساختمان  می­شود.

منطقه A: اول، نزدیکترین  فضا محراب با نماز منبر و در نهایت گروه کر، با سه دسترسی اجازه می دهد تا مردم به وارد  اتاق شوند.

 منطقه B: این منطقه است که از محله های کشیش نشین با ظرفیت ۲۹۰ نفر که می تواند با ظرفیت ۸۰۰ نفر را گسترش دهد. در اینجا نیز یک محفظه که دارای دو طبقه و پشتیبانی از خدمات کلیسا فراهم می کند، وصل شده است. یکی از خدمات برج ناقوس، که به عنوان یک مجسمه طراحی شده است و به اتاق متصل شده است.

منطقه C : این منطقه به خدمات اجتماعی جامعه اختصاص داده شده و ادغام منطقه از اعضای کلیسا در صورت لزوم با یک سیستم الکتریکی که حرکت می کند به یک فضا کامل تبدیل می­شوند.

متریال انتخاب شده در ساخت بنا بتن و شیشه است

تالار فنلاندی

ساختمانی که حتی در تاریک ترین روز زمستان اسکاندیناوی موفق به جشن نور و طبیعت و القای حس شادی شده است. دیوار منحنی ایجاد شده در نما در ایجاد انگیزه دوگانه است: از یک طرف آلتو می خواست برای نجات تعدادی از درختان در حال رشد راه حلی بیاندیشد واز سوی دیگر،  آرزو به شکستن ویژگی یکنواختی سفت و سخت از دیوار راست در طرح آلتو موج می­زند.

در این اثردر فنلاند، سالن با جزییات کامل با کشیدگی در پلان به گونه ای توسط آلتو به عنوان یک معمار طراحی شده است که تمام لوازم نصب کردنی روشنایی، هر قطعه از مبلمان و همچنین تمام mouidings، پانل ها و مواد کف. در راه تسخیر د طبیعت است، بدون هر چیزی مصنوعی برای پرت کردن حواس مخاطب

این با اعتقاد آلتو که معماری به عنوان پس زمینه برای انسان و در  خدمت آن است  بسیار مشهود است.

خانه آزمایشی تابستانی 

فرایند طراحی خانه، ترکیب هوشمندانه مطالعه تجربی از ساخت و ساز معماری، فلسفه و مادیت بود..

بیشتر ین تاکید در طراحی این خانه درک پایه ای از مفهوم  خانه است. تفکیک فضاهای داخلی و خارجی، ایجاد فضای متمرکز در حیاط از جمله ویژگی های شاخص طرح آلتو به شمار می­رود. آلتو همانند یک کارگردان توانسته تمام فضا(صحنه) های اثر خود را به تصویر بکشد، دیواره های حیاط منعکس کننده طبیعت فضا، با بیش از پنجاه نوع از آجر در الگوهای مختلف با نظمی خاص کنار هم قرار گرفته اند و این اجازه را به آلتو برای تست زیبایی شناسی و همچنین نظارت بر چگونگی واکنش آنها را در آب و هوا  آن اقلیم را می­دهد.

به دلیل اینکه این خانه تنها برای اقامت خاصی از سال طراحی می­شد توجه به سیستم های پایدار و گرمایشی خورشید بسیار حائز اهمیت بود. کشیدگی پلان در تمام کار دیده می­شود، داخل خانه دارای یک منطقه انبار مطرح بود که به عنوان یک استودیو نقاشی عمل می­کرد. اضافه کردن کنتراست سفید  به آجرقرمز  دردیوار های خانه و خلق احساس ویرانه های باستانی رایج با دیوارهای آجری سفید آن را به  منظره ای چشم انداز بر روی تپه تبدیل کرده است. 

سانتیاگو کالاتراوا

سانتیاگو کالاتراوا در ۲۸ ژولای ۱۹۵۱در شهروالنسیا در کشور اسپانیا متولد شد. او همانقدر که در طراحی بناهای معماری متبحر است در کشیدن  نقاشی، مجسمه سازی نیز تبحر دارد. کالاتراوا نخستین دفتر خود را در زوریخ تاسیس کرد که خیلی زود تحسین همگان را در طراحی پل برانگیخت. ازجمله شاهکارهای او درپل سازی، پل زیبای آلامیلو در سال ۱۹۹۲،  پل بیلبائو در سال ۱۹۹۷ و پل آلامدا در سال ۱۹۹۵ می باشد.

 افتتاح مرکز ترابری نیویورک

پرواز پرنده در یکی از خیابان های شهر نیویرک چیزی بود که کالاتراوا با تمامی اصول طراحی زیبا شناسی و معماری طراحی کرده بود مرکز حمل و نقل در سطح خیابان که به عنوان یک ساختار مستقل عمل می­کند با رنگ روشن ودرخشان نسبت به  بناهای پیرامون جلوه خاصی به شهر می­دهد.

مصالح ساختمانی­ استفاده شده در ساخت: فولاد، بتن، سنگ، پانل های ساخته شده از فلز و شیشه ای

فضاهای داخلی با پله ها و ورودی های متفاوت ایجاد دسترسی و ورودی های مختلف را فراهم کردند. فرم تندیس این پروژه از طریق تکرار مدولار  از دنده فولادی که شرافت و عزت و زیبایی را به سطح زیر ساختمان و پیاده رو فراهم می کند. همچنین نورگیری با عرض ۳۳۰ فوت روی بام دندانه‌دار کشیده شده است فضای خالی بین دنده­ها، با متریال شیشه اجازه می دهد تا نور طبیعی، یک نماد قدرتمند از امید و نشاط، به سیل مرکز را ایجاد کند کالاتراوا  از نور به عنوان یک عنصر ساختاری در مرکز استفاده کرده ­است، گفت که این ساختمان  در شب”ستونی از نور است.” و به عنوان یک فانوس در سایت مرکز تجارت جهانی ایفای نقش  می کند.

 طراحی موزه “فردا”

سقفی متمایز با امتداد ۷۵ متر بیش از پلازا، ۷۶۰۰ متر مربع موزه و ۴۵ متر به سمت دریا ،بام از یک سر آزاد، به همراه بال‌های بزرگ متحرکش در نمای ساختمان، تقریباً در کنار کل طول اسکله امتداد یافته ‌است که بر گسترش به سمت خلیج تأیید می‌کند.این موزه در شهر ریودژانیرو برزیل افتتاح شد. خلق یک فضا فرهنگی در حین حال خلاقانه که به آینده سیاره اشاره می‌کند. موزه به شکل خاصی در ساحل طراحی شده که توانسته به طور کامل بین شهر و محیط پیرامونش ارتباط برقرار کند. در واقع طراحی موزه به عنوان یک الگو به جهان برای چگونگی بازیابی فضاهای شهری با کیفیت از طریق ایجاد امکانات فرهنگی  طراحی شده است.   این بصیرت به آنها اجازه داد که یک میدان در بیرون ساختمان طراحی کنند. این میدانگاه، یک فضای شهری منسجم را خلق کرده است که تحولات خارق‌العاده اطراف خود را بازتاب می دهد. یک استخراطراف موزه طراحی شده که آب خلیج را پمپاژ می‌کند و بازتابی از ساختمان را نشان می دهد و باعث می‌شود که بازدیدکنندگان احساس کنند؛ ساختمان روی آب شناوراست. موزه مانند یک موجود فضایی، یک کشتی شناور روی آب و یک پرنده روی درخت دیده می‌شود. بخاطر طبیعت متغیر نمایشگاه‌ها، یک ساختار کهن الگویی در داخل ساختمان معرفی شده ،این سادگی اجازه می دهد تا برای تطبیق پذیری عملکردی موزه، قادر به جا دادن کنفرانس ها و یا به عنوان یک فضای تحقیق عمل می کنند این ساختمان با استفاده از منابع طبیعی که از سایت خود به کار می­گیرد مانند :آب از خلیج نزدیک ،برای تهویه هوا دمای داخل و همچنین انرژی خورشیدی و جمع آوری آن از طریق پانل های فتوولتائیک  به انرژی پایدار آن کمک می­کند. فضای نمایشگاه دائمی در طبقه بالا ساختمان قرار دارد وسطح پایین تر شامل اتاق عملکردی و فنی، مانند دفاتر اداری موزه، امکانات آموزشی، تحقیقات فضایی، سالن، فروشگاه موزه، یک رستوران، لابی، آرشیو ها، ذخیره سازی و یک منطقه تحویل. همچنین نمایشگاه‌های موزه، این موضوعات را حمایت می‌کنند: رشد جمعیت و افزایش طول عمر، الگوهای مصرف، تغییرات آب‌وهوا، مهندسی ژنتیک و زیست رفتارشناسی، توزیع ثروت، پیشرفت‌های تکنولوژی و تغییر گیاهان و جانداران ناحیه­.

 ساختمان علوم و تکنولوژی مجموعه دانشگاه پلی تکنیک فلوریدا

ساختمان در ابتدا باید به عنوان یک “دانشگاه در یک ساختمان” تابع برنامه اصلی خود را از کلاس درس، آزمایشگاه، دفاتر اداری و طراحی میشد اما در ادامه   ساختمان را به عنوان یک دانشگاه مینیاتوری طراحی شد طرحی دارای یک تراس باغ در فضای باز که ب یادگیری در فضای باز فراهم می کند، در داخل ساختمان، آمفی تئاتر است که می تواند به دو بخش تقسیم فضا برای سخنرانی، مراسم و همچنین می توانید به عنوان یک انجمن برای گردهمایی و نشست زمانی که استفاده می کنند. چیدمان این ساختمان در این پردیس دانشگاهی شامل چهار پل عابر پیاده می شود که این ساختمان دو طبقه را به محیط اطاف آن متصل می سازد . پایداری ساختمان از لحاظ آب،مواد،نور از ویژگی های خاص این پروژه است. 

پل صلح

یک مارپیچ از توسعه بیش از یک مقطع بیضی شکل با دو شعاع مماس به وضوح تعریف شده که ایجاد یک فضای معماری در داخل طرح را کرده است. استفاده از پوشش شیشه ای که باعث می­شود درتمام روزهای سال اعم از باران و برف و شرایط آب و هوایی ، مناسب عمل کند. این پل عابر، ۱۳۰متر طول دارد و امکان عبور ۵۰۰۰  هزار نفر را در طول روز برفراز رودخانه میسر می کند.

برج چرخان

برج چرخان به معنی ستون پیچنده آسمانخراشی است در شهر مالمو سوئد و در ۲۷ اوت ۲۰۰۵ به طور رسمی افتتاح شده‌است. این برج ۵۴ طبقه‌ای ۱۹۰ متر (۶۲۳ فوت) ارتفاع دارد. برج پیچنده بلندترین ساختمان مسکونی در سوئد و دوم بلندترین ساختمان مسکونی در اروپا است. هسته برج حاوی آسانسور داخلی و پله ها، که از طریق آن  با واحد ها ارتباط برقرار  می­شود  ساختار تحمل بار اصلی یک هسته بتن مسلح دایره که مرکز مربوط ،دقیقا به مرکز چرخش طبقه است. در طراحی این برج از نه مکعب که هر کدام دارای پنج طبقه‌است. بالاترین بخش برج نود درجه نسبت به سطح مبنای آن چرخیده‌ است. در اصل هرطبقهٔ این برج شامل مقطعی مستطیلی است که حول محور مرکزی آن با زاویه‌ای مشخص چرخیده و به یک مقطع سه گوش متصل شده دو مکعب پنج طبقه از نه مکعبی که روی هم قرار گرفته‌اند به فضای اداری اختصاص یافته‌است. این برج با الهام از حرکات طبیعی بدن انسان توسط کالاتروا، ابتدا در قالب یک مجسمه سنگی و سپس در قالب یک معماری تکنولوژی سطح بالا طراحی شد و اکنون نیز همخوانی کاملی با بافت جدید اطراف خود دارد. اساس طراحی و سیستم سازه این آسمانخراش براساس نتایج به دست آمده از آزمایش های دشوار «تونل باد» انجام شده روی ماکت این برج در دانشگاه وسترن شهر انتاریو کانادا تعیین و سپس به وسیله مهندسان ارشد سازه طراحی و محاسبه شده است.

فرودگاه بین المللی دنور

 یکی از بزرگترین پروژه ها که شامل ساخت یک پل راه آهن ، یک ایستگاه قطار ترمینال، یک هتل و مرکز کنفرانس ۵۰۰ اتاق و یک میدان چند منظوره و تعدادی خرده فروشی است. ایستگاه راه آهن، میدان و هتل یک مجتمع بسیار یکپارچه و پویا، واقع در جنوب ترمینال تشکیل می دهد. ” کالاتراوا ” هدف من در طراحی یک ایستگاه قطار این است  که در مجاورت چنین ساختار نمادین به عنوان ترمینال بتواند مستقل و با کیفیت به عنوان نقطه عطفی برای قرن ها منجر شود و به عنوان فرودگاه بین المللی دنور همچنان به گسترش نقش خود به عنوان یک موتور اقتصادی برای شهر و شهرستان بپردازد. 

پل بندر پورتومادرو

پل معلق چرخان با ۱۰۲ متر بین یک جفت پل ثابت قرار گرفته است. این قسمت از پل می تواند ۹۰ درجه بچرخد تا اجازه عبور و مرور آزاد به قایق های درون آب بدهد. مصالح استفاده شده در طرح بتن مسلح و فولاد و هموار با چوب محلی است.

 موزه هنر میلواکی

موزه همانند دیگر طرح های کالاتراوا  ایده پرواز  را تداعی می­کند آمدن به سمت چیزی برای پرواز کردن گویی کالاتراوا میخواهد با کنتراست رنگ روشن نسبت به بستر ، کابلهای کششی، ادغام بتن و فولاد برای تصویر کشیدن پرواز  مردم را به آنجا بکشاند در تا با وارد شدن به فضای داخلی موزه و حس و درک فضا و آثار ، هنرمندانه روح مردم را به پرواز در بیاورد.

نورمن فاستر

نورمن رابرت فاستر ( Norman Robert Foster) زاده ۱  ژوئن، ۱۹۳۵ در بریتانیا است. در ۱۹۶۵  از دانشگاه منچستر لیسانس معماری گرفت ­و برای ادامه­ تحصیلات به آمریکا رفت و مدرک کارشناسی ارشد خود را  گرفت. در سال ۱۹۶۳ پس از بازگشت به انگلستان با همکاری ریچارد راجرز، گروه طراحی” گروه ۴ ” را در لندن تشکیل داد. در زیر به بررسی برخی از آثار برجسته فاستر می پردازیم.

برج هرمیتاژ؛ پلازای عمودی / ۲۰۰۶

بلند ترین ساختمان اداری در شهر نیویورک تکمیل شد، برج هرست نشان دهنده دقت، استعداد و عقل است که همواره فاستر و همکاران به سمت طراحی ساختار گرایانه و نوآورانه پیش می­روند.

نما متشکل از قاب فولادی مثلثی .همچنین قابل توجه است که ۹۰ درصد از ۱۰۴۸۰ تن فولاد از مواد بازیافت شده به دست آمده است.

برج هرست در یک لحظه تاریخی بسیار مهم در تاریخ آمریکا وارد صحنه شد و اولین آسمان خراش پس از ۱۱ سپتامبر شناخته شد.

 فاستر و همکاران لیست طولانی خود را از ملاحظات زیست محیطی که منجر به تعیین برج هرست به عنوان اولین LEED  طلا آسمان خراش گواهی شهر نیویورک بود،  به درستی انجام دادند.

یکی دیگر از  راه­ های آشکار برای پایین آوردن هزینه های مالی و  زیست محیطی این آسمان خراش بهینه سازی مقدار نور طبیعی از طریق ساختمان است. برای به حداکثر رساندن نفوذ نور، فاستر مقدار دیوار های داخلی را محدود می­کند؛ سنسور نور با اندازه گیری مقدار نور طبیعی واکنش نشان می دهند و به طور خودکار بسته ­می­شود و آنچه مورد نیاز است را در اختیار قرار می­دهد.

Hearst Tower

مرکز تولید مک لارن / ۲۰۱۱

ساختمانی با مساحت  ۳۴.۵۰۰۰ متر مربع . در واقع کارخانه مونتاژ، یک فضای تولیدی هنری می باشد که از طریق یک راهرو زیرزمینی به مرکز تکنولوژی موجود مرتبط می­شود و سطوح پایین تر با استفاده از خاک حفاری سایت، خود  را  از  جاده های نزدیک و حک شده در چشم انداز، پنهان می کنند.

سقف، آب باران را جمع آوری کرده و توانایی داشتنِ پانل های فتوولتائیک یکپارچه در آینده را دارد. در این جا باز هم ساختارشبیه یک  تئاتر هنری عمل می­کند تا یک کارخانه و این  باعث می­شود بازیگران بیشتری نقش افرینی کنند و هم از نظر صنعتی و هم از لحاظ شرایط کاری، فناوری در انعطاف پذیری و پیچیدگی، یکپارچه سازی خدمات، نسبت به تمامی ساختمان ها جلوتر است .  

  • زِنیتِ

طرحی که برنده مسابقه سال ۲۰۰۴ بود که دارای خصوصیاتی از قبیل بام ایرودینامیک و فضاهای قابل انعطاف و توسعه می باشد. در عین حال که اتفاقات هنری و ورزشی را به تصویر می­کشد در تولد دوباره شهر بسیار اهمیت دارد و قادربه میزبانی ا ز  ۱۱۰۰  تا ۷۲۰۰ نفر با کارایی های  متفاوت  می باشد. راندمان انرژی بالای این سازه بسیار برجسته است که با قرار گرفتن در یک شکاف بر باد های شمالی وجنوبی غلبه می­کند و هنگام شب باد را مسدود کرده و از گرمای بتن ها استفاده می کند.

 فاستر می­گوید:زنیت طرحی قابل انعطاف برای رویداد های مختلف می باشد که بسیار کارا ست­.

مهمترین بخش سازه،سقف آن است که دارای قابلیت ممتازی بوده و مسلما سمبل این شهر خواهد شد.

—–

فرودگاه بین المللی کویت / ۲۰۰۱

یک نماد جدید از کویت معاصر، که با فرهنگ و تاریخ غنی خود را طنین انداز  می­کند.

طراحی آن در حس مکان، پاسخگو به آب و هوا  منطقه و با الهام از اشکال و مواد محلی شکل گرفته است. فرودگاه بین المللی کویت  واقع در آب و هوای بیابانی، که باید ساختمانی سازگار با محیط زیست را برایش طراحی کرد. به طور مثال برای جلوگیری از  اشعه خشن خورشید تاج پوشش سقف با ارتفاع ۲۵ متر  شگفت انگیز است در نور روز پانل های فتوولتائیک انرژِ ی­خورشیدی را پوشش می­دهد و همه ی این­ها همراه با یک حس سیالیت و سبکی پناه بنا همراه است.

 طرح شامل سه پره  و سه خروج متقارن به عنوان بخشی از طرح جامع انعطاف پذیر می تواند توسعه پیدا کند و پاسخگوی ۵۰ میلیون نفر باشد.

—–

موزه ملی شیخ زایدِ

هدف این بوده است تا از ترکیب بسیار کار آمد، فرم های معاصر با عناصر طراحی سنتی عربی و مهمان نوازی به ایجاد یک موزه پایدار و فرهنگی برسند. همچنین عشق  به طبیعت، موزه است که در داخل یک باغ زیبا طراحی شده است. شباهت های شاهین و پرواز عمدی هستند و به طور مستقیم مربوط به عشق شیخ زاید به پرنده شاهین است. تعامل فضای داخلی با فضای باز به طور هنرمندانه ای در نظر گرفته شده است.

پنج برج خورشیدی پر مانند که علاوه بر حس زیبا شناسی در مکانیزم ذخیره‏ی انرژی بنا نیز موثرند. درون تپه ها گالری ها قرار گرفته است و پنج برج بال شکل نیز بر فراز آن واقع شده‏اند. برج‏ها  به عنوان لوله‏ های حرارتی عمل می‏کنند و جریان‏های خنک‏کننده را بدون نیاز به الکتریسیته به درون موزه هدایت می‏نمایند. درمکانیزم حرارتی این برج‏ها، هوای تازه گرفته شده، در لوله‏های خنک‏کننده‏ی زیرزمینی جمع آوری و پس از آن به هوای موزه تزریق می‏شود. از آن‏جا که برج‏ها در قسمت فوقانی گرم می‏شوند، هوا به صورت عمودی و از میان گالری‏ها به سمت بالا کشیده شده و از ونت‏های هوا خارج می‏شود. ” استفاده‏ی کنترل شده از بازشوها و پنجره‏ها، باعث شده تا فضاهای بیرونی و گالری‏ها به طور مناسبی از فراوانی نور صحرایی در منطقه بهره ببرند.

لابی شامل سالن رسمی برای خوانش شعر، موسیقی و رقص، که در آن مخاطب می­تواند در یک دایره جمع آوری برای لذت بردن از منظره و جو از اجرای سنتی است.

 موزه هنر داتونگ

یک فضای پویا، باز  که هر کس به دیدار و لذت بردن از نمایش و فعالیت های مختلف آن می­پردازد.

ایجاد یک فضای که در آن هنرمندان به خلق آثار در مقیاس بزرگ می­پردازند فضا به عنوان موزه داخلی طراحی شده که بسیار انعطاف پذیر و می­توان ان را به فضا های نمایشگاه انفرادی تقسیم کرد. خدمات نیز به طور کامل به ساختار یکپارچه شده است

طرح از چهار هرم به هم پیوسته یک فرم بیرونی را به تصویر کشیده است که تشبیه از تخم ریزی و یا یک چشم انداز فوران کرده است حجم بنا در زمین فرو رفته است و تنها رأس فرم ها از سطح زمین قابل رویت می باشد موزه دَتونگ  در چین با ۳۲ هزار مترمربع مساحت ، سقف از فولاد کورتن ساخته شده که در طول زمان هوازده می شودو طیف رنگی زیبایی را به تصویر می­کشد. نورگیرها ، نور طبیعی را مستقیم به داخل گالری وارد می کنند . کانون این موزه ، گرند گالری با ۳۷ متر ارتفاع و شعاع ۸۰ متر می باشد که فضای مناسبی برای هنرمندان و نمایش آثار هنری آنها با مقیاس بزرگ است بازدید کنندگان از طریق یک پله و رمپ که با میدان یکپارچه شده ، به ساختمان دسترسی دارند .

  —–

رایشتاگ  / ۱۹۹۹

توصیف فاستر  “تحول ما از رایشتاگ در چهار مسائل مربوط ریشه دارد: اهمیت مجلس فدرال به عنوان یک انجمن دموکراتیک، درک درستی از تاریخ، تعهد به دسترسی عمومی و دستور کار محیط زیست است.

فاستر با استفاده از متریال شیشه پوششی ساخت که دید  کاملی از طرف مردم به پارلمان دارد و با ارتفاع به سمت بالا هم نشان دهده افکار و اندیشه صعودی است و هم  ساخت یک پارلمان جدید  که بلند تر از ساختمان باشد و به آن احاطه داشته باشد

  • برچسب ها:

زها حدید

زها محمد حدید در ۳۱ اکتبر ۱۹۵۰ در بغداد به دنیا آمد. ­ز­­­ها دوران دبیرستان را در مدرسه‌ ای که راهبه‌­­­­­­های کاتولیک فرانسوی در بغداد اداره می‌کردند، گذراند و پس از آن که مدت کوتاهی در سوئیس و انگلستان بود به خاورمیانه بازگشت و تحصیلات دانشگاهی خود را دررشته ریاضی از دانشگاه بیروت گرفت.

سپس برای تحصیل در مدرسه معماری لندن (AA) راهی لندن شد. او بعد از فارغ‌ التحصیل شدن از دانشگاه با استاد اسبق خویش رم کولهاس در دفتر معماری او. ام. ای به کار مشغول شد و در سال ۱۹۷۷ عضوی از آن شد. در سال‌های نخست فعالیت حرفه‌ای طرح‌های حدید اگرچه جلب توجه می‌کردند، اما به دلیل این که غیرقابل ساخت تشخیص داده می‌شدند، به مرحله اجرا نمی‌رسید.

(معماری که هیچ گاه نمی تواند پروژه ای بگیرد)

کارهای او در زمان خویش هیچ جایی برای ساخت و پذیرفته شدن نزد کارفرماها نداشت.

اما با وارد شدن به هزاره جدید و پیشرفت در ساخت و ساز نه تنها پروژه­ها به مرحله ساخت نمی­رسیدند بلکه جزو بناهای برتر و شاخص و چشمگیر می­شدند به گونه­ای که از نظر اقتصادی رونق خاصی به منطقه می دادند.

اولین بنایی که راه آزادی را پیش گرفت و به مرحله ساخت رسید بنایی به نام ایستگاه آتش نشانی ویترا در سال ۱۹۹۳ در آلمان بود. این بنا در حقیقت مرز­ی بین فلسفه و معماری بود ساختار فضایی ایستگاه آتش نشانی ویترا از نظر ظرورت های معماری نمی­تواند چیزی بیش از یک مستطیل باشد­ اما از همان مستطیل با القای نقطه گریزهای متعدد، می­توان چندین فضا را باز نمایی کرد. حدید علاقه بسیاری به ساخت یک تصویر واحد با استفاده از چندین نقطه گریز متعدد که چندین فضا را بازنمایی می­کند­ داشت. می­توان ۲ الگو­را در زبان طراحی حدید (ایجاد پرسپکتیو کاذب) و سپس (ایجاد نقطه گریزهای متعدد) دانست که ترکیب این ۲ الگو (فضای متعدد) را تشکیل می­دهد.

گفته می­شود که دفتر معماری زها حدید یک دهه از دیگران جلوتر است، دقیقا یعنی بقیه معماران باید بیش از پیش باید در چگونگی فعالیت، خود را به آنها نزدیک کنند نه در استایل و شیوه معماری، بلکه در استفاده ازفناوری.

حدید جدا از بناهای معماری نقشی متفاوت از شخصیت خود را در طراحی اشیا هنری نشان می­دهد. موزه هنر فیلادلفیا میزبان کارهای زاها، اما این بار خبری از سازه های عظیم نیست. این نمایشگاه شامل اساسیه و اشیایی است که زاها حدید به دور از دنیای عظیم نمای سازه ای طراحی کرده است.

 در پروژه معروف مرکز فرهنگی حیدر علی اف در باکو آذربایجان، سبک کاری حدید دیکانستراکشن یا ساختار‌شکنی است که همیشه توانسته به خوبی تصویری متفاوت از ساختارها خلق کند. فرم‌بندی حجم به نحوی استادانه، با امواج و انشعاب، تاشدگی‌ها وانعطافش سطح میدان را به چشم انداز معمارانه‌ای مبدل نموده که عملکردهای بسیاری ایفا می‌نماید از جمله خوش‌آمدگویی، دعوت، پذیرایی و هدایت بازدیدکنندگان به سطوح مختلف درون بنا. این سازه شورانگیز را نمی­توان به سادگی توصیف کرد حتی خود اثر نیز پیچیده است که موزه دار اثر می­گوید: پیوسته در آن گم می­شوم و سپس راههای جدیدی برای حرکت در آن می­یابم. این بارزترین نکته مثبت ای اثر است همانطور که رنزو پیانو گفته است: (موزه زمانی است که دران فرد باید سرخود را گم کند). ابعاد و هماهنگی آن با زمین اطرافش فوق العاده است. نکته مثبت دیگراین که نمی­توان معماری را کالبد شکافی کرد تا به عناصرش دست یافت. همانند رم کولهاس که در معماری ۲۰۱۴ سعی داشت نشان دهد که معماری صرفا مجموعه ای از اعضایش نیست.  پروژه باکو نیز در نمای خارجی آن به هیچ وجه نمی­توان عناصرآشنایی را که باعث می­شوند آن را (ساختمان) خواند، یافت. ساختمان همانند یک تندیس و لذتی فراتر از لذت نگریستن دارد.

سازه­ی مرکز فرهنگی حیدرعلی اُف متشکل از مشارکت دو سیستم است؛ سازه بتنی که با سیستم سازه فضاکار ترکیب گشته تا به ستون‌هایی با فواصل وسیع دست پیدا نماید و بدین جهت عناصر عمودی سازه توسط سیستم دیوارها مستور گشته‌اند تا بازدیدکنندگان سیالیت و جریان بدون وقفه در فضای داخل را تجربه نمایند. سیستم سازه فضاکار امکان خلق فرم آزاد سازه را میسر کرد و زمان قابل توجهی را در پروسه ساخت و ساز صرفه جویی نمود، زیرسازی بنا با ارتباط منعطف میان شبکه صلب سازه فضایی و درزهای فرم آزاد پوشش نما درهم آمیخته شده است.

حدید (بسیار جلوتر از زمان خود) حرکت میکند.سبک معماریش همیشه در حال تحول و ساختار شکنی است و طبق جمله مشهور کولهاس؛ زها (سیاره ای بر مدار خویش) است.

نورمن فاستر بعد از مرگ او میگوید: (فکر میکنم مهم ترین دستاورد زها فراتر رفتن از خیالات گرافیکی و زیبای حاکم بر روحیه تندیس گرای طرح هایش و ساخت آن ها بود)

  • برچسب ها:

زما زمینه ساز معماری مفاخر امروز

زما به شکلی که امروز وجود دارد، از طریق رویکردی کاملا جدید در تلفیق معماری و هنر در سال ۱۳۸۴ به مدیریت مهندس رضا مفاخر شکل گرفت و در حوزه های تخصصی معماری، معماری داخلی و طراحی شهری به فعالیت حرفه ای مشغول می باشد.

انجام پروژه های متعدد و دریافت جوایز متعدد داخلی و بین المللی از جمله دستاوردهای این دفتر در عرصه معماری ملی و فراملی می باشد. کسب جایزه معمار برتر خاور میانه ۲۰۱۴ در بخش پروژه های عمومی برای پروژه ۲۵ میلیمتری خود گواه این مطلب می باشد.

تیم زما و رضا مفاخر از طریق معماری متمایز و آوانگارد، اعتبار جهانی ویژه ای به دست آورده اند و در سال ۱۳۹۳، دفتر مهندسین مشاور زما به عنوان یکی از ۱۴ دفتر تاثیرگذار خاورمیانه شناخته شده است.

زما با متبلور ساختن فرهنگ غنی ایران زمین گامی بزرگ در راستای جریان سازی در هنر و معماری ایران برداشته و در این راستا متبادر به طراحی و اجرای پروژه های در خور شان معماری فاخر ایران شده است.

 در این راستا، زما به وسیله خلق هویت متمایز برای معماری ایران، تحول بینش مخاطب از معماری ایران را راهبری می کند و به بیانی ساده تر برای افرادی که در جستجوی برقراری ارتباط با مخاطب فضای خود هستند بستری فراهم آورده که معماری، خود جایگاهش را در میان مخاطب گشوده و از طریق کشف حقیقت آنها، امکان درک تجربه ای منحصر به فرد را برای مخاطبانش فراهم آورد.

  • برچسب ها:

بیوگرافی رضا مفاخر

فعالیت های حرفه ای رضا مفاخر با همکاری در مهندسان مشاور « ایوان نقش جهان »  و « گاما » در سال ۱۳۸۲ و فعالیت مستقل او در سال ۱۳۸۵ با تشکیل گروه طراحی « استودیو ۱۱ » آغاز شد. وی در سال ۱۳۸۷ دفتر طراحی، مشاوره و ساخت « زِتا » و در سال ۱۳۹۰ دفترشخصی خود را با عنوان دفتر طراحی « زِما » تاسیس نمود و به فعالیت های معماری، معماری داخلی و طراحی شهری پرداخت. انجام پروژه های متعدد و دریافت جوایز داخلی و بین المللی و کسب مقام اول در مسابقات معماری داخلی طی سال های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰  حاصل فعالیت های او در این سال ها است.

وی برنده ی چندین جایزه ی طراحی از جمله کسب مقام نخست در مسابقه “مجتمع تجاری-خدماتی جم سعدی رشت” به مساحت تقریبی  ۵۰۰۰۰ متر مربع در سال ۱۳۹۰، کسب مقام نخست در مسابقه “مجتمع تجاری-رفاهی البرز قزوین” به مساحت تقریبی ۲۸۰۰۰ متر مربع در سال ۱۳۹۰، کسب مقام نخست در “مسابقه محدود بین المللی هتل بزرگ بغداد” به مساحت  ۴۰۰۰۰ متر مربع در سال ۱۳۹۲ و همین طور جوایزی برای پروژه های ساخته شده از جمله کسب مقام نخست در “دومین جایزه معماری داخلی ” در بخش فضاهای عمومی برای  پروژه “۷۷ متر مربع” در سال ۱۳۹۰، کسب مقام نخست در “سومین جایزه معماری داخلی” در بخش فضاهای عمومی در پروژه” ۷۷ متر مربع” در سال ۱۳۹۰ می باشد.

رضا مفاخر همچنین افتخار کسب جوایز ملی و بین المللی فراوانی دارد؛ کسب مقام پنجم در “مسابقه بین المللی طرح شهری حرمین شریفه کربلا” در سال ۱۳۸۷، کسب مقام نخست در “مسابقه محدود مدرسه فرانسوی ها در تهران” در سال ۱۳۸۸، کسب مقام سوم مشترک در “مسابقه طراحی مجتمع مسکونی ۲۰۰ واحدی کارکنان بانک سپه” به مساحت تقریبی ۲۰۰۰۰ متر مربع در سال ۱۳۹۲، کسب مقام نخست در “مسابقه طراحی مجتمع تجاری-تفریحی عمار قم” به مساحت تقریبی ۲۸۰۰۰ مترمربع در سال ۱۳۹۲، کسب مقام نخست در “مسابقه محدود مجتمع تجاری، رفاهی و مسکونی اختیاریه” به مساحت ۱۱۰۰۰ متر مربع در سال ۱۳۹۲، کسب مقام نخست در “ششمین جایزه معماری داخلی” در بخش فضاهای عمومی برای پروژه ” ۲۵ میلیمتری” در سال ۱۳۹۲.

 وی همچنین افتخارکسب مقام نخست در “جایزه معمار  خاورمیانه ۲۰۱۴” در بخش پروژه های عمومی برای پروژه ” ۲۵ میلیمتری” را دارد.

سوال ۱:کدام استاد و کدام درس بیشترین میزان تاثیر بر روی کار شما را داشته است؟

در زمینه ی طراحی استاد اسماعیلی که در انجمن دوستی ایران و فرانسه فعالیت دارند بیشترین تغییر را در روند فکری و طراحی من ایجاد کردند ، من افتخاری شاگردی ایشان  و استاد طاهیی را در درس طراحی سه در دانشگاه سوره داشتم.

ازنظر اخلاق حرفه ای استاد غلامرضا میثاقیان و علیرضا قلی نژاد بیشترین تاثیر را در منش من داشتند.

و سبک تدریس من نیز تحت تاثیر استاد فرخ محمد زاده  شکل گرفت.

سوال ۲ : آثار کدام معمار معروف بر شکل گیری آثار شما موثر بوده است؟

در دوره های مختلف افراد مختلفی این جایگاه را برای من داشته ساختار مغزی و تفکر من شبیه پیتر آیزنمن و دنیل لیبسکیند است  اما زیبایی شناسی فرمال آثار من همیشه تحت تاثیر زاها حدید بوده، ولی شاید با اینکه آثار من در مرحله فرم بسیار قوی هستند اما بی شک پروژه هایم در مرحله اول مفهوم گرا هستند و در مرحله بعد این فرم مناسب را دارا هستند.از نقطه نظر مفهومی من تحت تاثیر پیتر زومتور بوده­ام.

سوال ۳ : ویژگی های شاخص طراحی شما چه چیزهایی هستند؟

  • تمامی پروژه های ما مفهوم گرا هستند نه به این معنا که پروژه های ما کانسپت دارند بلکه کانسپت همواره یک مفهوم است. (مفهوم گرای فرمالیست)
  • ما به پروژه ها به عنوان یک اثر هنری نگاه میکنیم اما پروژه تنها برای زیبایی طراحی نمی شود بلکه در نهایت زیبا خواهد بود .
  • ویژگی دیگر پویایی است یعنی تحت شرایط محیطی یا تحت عملکرد و نوع استفاده تغییر پذیرند همچنین رفتار آدمها نسبت به پروژه تغییر میکند.
  • ما به خاطر جواب دادن به عملکرد و یا حس فضایی یا مینیمالیستی (چه در عملکردچه در زیبایی شناسی و چه مینیمالیستی در حس فضایی) طراحی نمیکنیم بلکه تمامی پروژه های ما در نهایت این تم ها را دارا میباشند.
  • برچسب ها: