معماری مجتمع البرز قزوین را می توان بر پایه لایه هایی دانست که به صورت حلقه هایی در اطراف یک مسیر شکل گرفته اند. این لایه ها شامل دکان ها، ایوان ها، انبارها و غیره است که با تغییر هر لایه ماهیت جدیدی به کیفیت فضا افزوده می شود. از سویی دیگر عناصر معماری بازار به عنوان یک ساخت شهری به دو بخش پایدار و متغیر تقسیم می شوند. مدرسه ها، مسجد ها، حمام ها، کاروانسراها از عناصر پایدار و مسیر بازار و دکان ها به عنوان عناصر متغیر بازار تعریف می شود که از بیرون هندسه واضح و قاطعی ندارد و می تواند با بافت شهری هماهنگ باشد. اما در درون، این نظام با گردش پیاده راهها به هم مربوط می شود و زیر ساخت پیاده روها جوابگوی تمام عملکردهای ارتباطی مختلف است.
در طرح مجتمع البرز قزوین علاوه بر عناصر ثابت و متغیر، معماری اتصال هم به عنوان عامل سوم به کار بسته شده است. بدین ترتیب حتی اجزای معماری که دارای محورهای همگون و همگرا نیستند نیز به هم وصل شده و در نقطه ای خاص به هم می رسند. این تغییر محورها البته تنها بدلیل ساختار انعطاف پذیر ساختمان است. بنابراین در قسمت های به ظاهر ناقص نیز به گونه ای رازوارانه نمایی از یک صورت کامل وجود دارد. بدین معنا که بسته به نیاز و موقعیت مکانی، بخشی از الگوی اولیه مورد نظر به کار گرفته شده است که اگر رمز و راز هر قسمت بدرستی دریافت شود حلقه پیوندی با سایر اجزای مجموعه و در نهایت با کل اثر خواهد داشت. این نظام اجازه می دهد عناصر معماری و فروشگاه ها بر اساس عملکرد و خاصیتشان در جهت های گوناگون قرار گیرند تا مخاطبشان را دائماً به کشف و شهود در مسیر دعوت نمایند.
همچنین تلاش شده است تا تنوع و انعطاف پذیری در نما، که از زوایای مختلف و ساعات متفاوتی از شبانه روز به نسبت نور و سایه محیط تغییر می کند، پاسخگوی نیاز متفاوت و تنوع پذیر مخاطب امروزی باشد که خرید و تفریح را در کنار یکدیگر محقق می سازد. تمامی این عناصر به نحوی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند که علاوه بر خلق فضایی مؤثر و کارآمد در داخل-که خرید و تفریح را در کنار یکدیگر محقق می سازد- ویژگیهای بصری متفاوت و نافذی را نیز در بیرون از مجموعه پدید آورده اند.