سایه روشن : بلوار فرح آباد، ساری را به دریا متصل می کند؛ مسیر توریستی پر ترددی که در عین شاهراه بودن، تردد سنگین در آن صورت نمی گیرد. گذری که مثل تمام معابر شمال ایران، همان طور که عابر سمت نگاهش به دیوارهی مسیر است، شهر ساری را به آرامش دریا می دوزد. بلواری که سکانس به سکانس و بنا به بنا در ذهن و خاطره ی انسان شکل گرفته، سایه روشنی از ساختمان هایی که زمان را روایت می کنند. روایتی که از منظر انسانی تا انسان دیگر معانی پرشماری می دهد.
ایده ی اصلی طرح خلق نمایی است با ساختاری کاملا ایستا که به خاطر دینامیک بودن موقعیت ناظر شمایی از معماری تقابلی را ایجاد می کند. و تمامی این پویایی را با بهره گیری از تضاد مطلق دو سر طیف خاکستری آکروماتیک می آفریند؛ صفحاتی عمودی که یک روی سیاه و روی دیگر سفید دارند. چیدمان صفحات مذکور در طول دو وجه ساختمان که نبش کوچه قرار گرفته اند، تعداد نامحدودی سکانس پدید آورده که حاصل از میزان حضور سهم روی سیاه و روی سفید مدول نما در خلق سایه روشن آن لحظه از بنا می باشند. سکانس هایی از خاکستری های خنثی که در کنار بازتابی منحصر به فرد از پیرامون، بسته به موقعیت ناظر، سایه روشنی کروماتیک می آفریند که تنها متعلق به همان تجربه از همان کاربر است.