در این پست مروری خواهیم داشت بر ۱۰ عکس برگزیده ماه پینترست از فضاهای مینیمال. همانند گذشته ترتیب پست ها ارتباطی با برتری آن ها به هم ندارد.

Bulgaria ۵۳۳ in Mexico City by Dellekamp Arquitectos; Photo: Sandra Pereznieto

Caroline’s Place in London, UK by Amin Taha Groupwork

David Zwirner, ۲۰th Street in New York, NY by Selldorf Architects; Photo: Jason Schmidt

Design Republic Design Commune in Shanghai, China by Neri&Hu Design and Research Office; Photo: Pedro Pegenaute

odD House ۱.۰ in Quito, Ecuador by odD+ Architects; Photo: Jean Claude Constant

Kinfolk Gallery in Copenhagen, Denmark by NORM Architects

The Garden House in London, UK by De Matos Ryan; Photo: Hufton+Crow

U+I Headquarters in Westminster, UK by Coffey Architects

House P+G in Weinheim, Germany by Wannenmacher-Möller Architekten GmbH; Photo: Jose Campos

۳۰۰ in Denver, CO by BOSS.architecture; Photo: James Florio

نقل قولی در مورد لس آنجلس بین معماران معروف است که” ساختمان ها در این شهر فرصت مجدد ندارند” که اشاره دارد که فضای شهری و معماری در این شهر به گونه ایست که توسعه دهندگان به جای طراحی مجدد بنا یا بهسازی آن را تخریب می کنند. این مورد در مورد تراس عمومی ساختمان و بیمارستان مکس فاکتور نیز صادق بود اگر پیگیری های استودیو Ball-Nogues مبنی بر توانایی تبدیل این فضا به نقطه مقصد با ابتکارات زیبایی‌شناسی و متریالیسمی نبود. در این پست مروری خواهیم داشت بر پروژه بهسازی فضای عمومی این ساختمان کهHealing Pavilion نامیده می‌شود.

استودیو Ball-Nogues در طول دهه گذشته با ساخت و بهسازی فضاهای عمومی جذاب، تاسیسات کاربردی و مبلمان شهری منطبق بر شهر سازی لس آنجلس توانسته است بین مردم و معماران کاملا شناخته شود. این گروه قبلا در قالب پروژه‌های فضای شهری خود سازه‌ای سه بعدی برای نصب بر روی دیوار های لس آنجلس به نام گهواره طراحی و اجرا کرده بود که با استقبال فراوانی روبرو شده بود.

 پروژه جدید این استودیو که Healing Pavilion نامیده می شود هم در ادامه زبان طراحی و بصری این استودیو به منظور تاثیر گذاری بر فضا و جلب توجه بازدید کنندگان ساخته شده است. در این پروژه خاص، هدف اصلی جلب توجه بیماران یا همراهانشان و ایجاد امید در آنها است. امید چیز است که انسان را در شرایط دشوار از سقوط باز می‌دارد. این سازه احساس مشترک میان بازدیدکنندگان ایجاد می‌کند و زیبایی شناسی مشترکی را در آنها به وجود می‌آورد.

بنجامین بل از Ball-Nogues در وصف این پروژه می‌گوید: “ما به شدت از این ایده که ضمن تغییر فضا و بهبود منظره آن بتوانیم حس زیبایی شناختی در بیماران و همراهان آنها ایجاد کنیم هیجان زده شده بودیم. برای نیل به این مقصود ابتدا بازتعریفی در مسیر رفت و امد و فضای سبز ایجاد شد. شیب اندکی به ورودی داده شد و چیدمان مبلمان شهری و ابجکت ها به گونه ای بود که تاثیر گذاری سازه اصلی بیشتر شود . سپس در مهم ترین بخش طراحی Healing Pavilion قرار گرفته است. اعتقاد ما این است که حتی اگر بتوانیم با کار خود یک لحظه ذهن بیمار را از استرس روبرو شدن با آن دور کنیم، به هدف خود رسیده ایم”

این ساختار حیرت انگیز از ۳۵۲ قطعه لوله ای فولادی با قطر دو اینچ ساخته شده است. طبق گفته معماران، پروژه هیچ اشاره ای به شیوه های سنتی معماری فضاهای درمانی ندارد. طراحی به گونه ایست که در این سازه چیزی به نام فضای بیرونی و درونی نداریم. با توجه محل پروژه و تاکید مدیریت بیمارستان بر عدم اجرا هیچ گونه جوش کاری یا برش در محل برای رفاه بیماران تیم طراحی با استفاده از سیستم های کالیبراسیون خمش و محاسبات رایانه ای استاتیک و مقاومت موفق شدند این سازه را بدون هیچ برش یا جوشی و طی مدت ۱ روز در محل بیمارستان نصب کنند که قطعا دستاورد بزرگی محسوب می شود. طراحی و ساخت این سازه در کمتر از ۷ ماه انجام شده است ؛ نیازی به تعمیرات و نگهداری ندارد و در مقابل صاعقه، باد و موارد دیگر محافظت شده است. نکته جالبتر آنکه علی رغم استفاده از فولاد در این پروژه این سازه حتی در زمان بارش شدید باران یا وزش باد هیچ صدای خمش یا کرنشی منتشر نمی کند و در سکوت کامل مثل فرشته ای نگهبان، پاسداری از بیماران را به عهده دارد.

استفاده از لوله های تودرتو و همپوشانی آنها باعث شده است شکل کلی بنا طی گذر از نقطه به نقطه آن و عبور از بخش های ضخیم به نازک و بالعکس، واکنش همیشگی ساختار با محیط را موجب می‌شود. برای افزایش این واکنش، در طول روز شبکه های پیچیده ای از سایه روی پیاده رو شکل می گیرد و شب هنگام نیمکت های اطراف با نور ملایمی روشن و بازتاب آن روی Healing Pavilion تصاویر شگفت انگیزی تولید می کند و تخیل ناظر را درگیر می کند. هیچ چیز مثل درگیر کردن ذهن خسته بیمار یا همراهان در پایان یک روز خسته کننده با اشکالی خیال انگیز و زیبا روحیه او را بهبود نمی بخشد.

این سازه در ترکیب با بهسازی و نوسازی باغ، فضای سبز، مبلمان شهری و مسیر عبور آن Healing Pavilion را نه فقط یک پروژه موفق فضاهای عمومی بلکه لند مارک جدیدی برای لس انجلس تبدیل کرده است.