دفتر معماری Estudio Herreros برج 13 طبقه ی پیچان خود در نروژ را که براستی افق جدیدی به خط آسمان اوسلو در نروژ اضافه کرده است. این پروژه در اسکله اوسلو شاید بیش از هرچیزی با عنوان بزرگترین کالکشن هنرمندی که نقاشی جیغ را کشیده است شناخته می شود.

این موزه 13 طبقه روبروی ساختمان اپرای مشهور اوسلو قرار دارد که پیش تر و در سال 2008 توسط دفتر معماری مشهور نروژی، Snøhetta ، طراحی و ساخته شده است.

این ساختمان 57.4 متر ارتفاع دارد و 5 طبقه ی انتهایی آن عرض بیشتری نسبت به طبقات پایین تر دارد و فضایی در حدود 26000 متر مربع رو در اختیار موزه و مردم اوسلو قرار می دهد.

Gottfried Böhm معمار آلمانی برنده جایزه پریتزگر، طراح کلیسای بروتالیستی Pilgrimage در سن 101 سالگی درگذشت.

Böhm که هشتمین برنده جایزه ی پریتزگر بود به جهت پروژه های عمومی و کلیساهایی که در سبک بروتالیستی طراحی کرده بود شهرت داشت.

از مشهور ترین پروژه های او می توان به کلیسای عظیم بتونی Pilgrimage، سیتی هال شهر Bensberger، موزه  Diocese در Paderborn و کلیسای Kolumba در Cologne اشاره کرد.

فرم خمیده و آلومینیومی موزه ی Liyang در چین که توسط دفتر معماری CROX طراحی شده است به این ساختمان کمک کرده است تا از لحاظ بصری شبیه یه ساز موسیقی سنتی چینی به نظر برسد. آلومینیوم موج دار این ساختمان بدون هیچ پوشش محافظی در معرض رطوبت دریاچه Liyang قرار خواهد گرفت تا فرسایش طبیعی آن طی سالیان آینده ظاهری حتی سنتی تر به آن دهد.

هدف آنها ساخت ساختمانی بود که ترجمه باشد از صدای ساز باستانی چینی به نام guqin که در فرهنگ مردم چین نماد شکوه، صلابت و یکرنگی است. رنگ فعلی این ساختمان قهوه ای سوخته ای است که شبیه به چوب به نظر برسد.

در ادامه نگاهی به تصاویر این موزه خواهیم داشت.

تیم برگزیده طراحی موزه و بنای یادبود National Pulse در اورلاندو ایالات متحده، به تازگی از طرح جامع خود برای این بنا رونمایی کرده اند. بنا یابود و موزه به احترام ۴۹ کشته شده حادثه کلاب Pulse در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۶ ساخته خواهد شد. تیم طراحی و اجرا موزه شامل دفتر معماری HHCP که مقر اصلی آن ها در اورلاندو قرار دارد، معمار ارشد Xavier Veilhan، دفتر معماری dUCKS scéno، دفتر طراحی Agence TER و پروفسور Laila Farah هستند. پروپوزال این تیم از میان ۶۸ طرح ارسالی از ۱۹ کشور برگزیده شد. شیوه داوری این مسابقه دو مرحله ای بود. به دین گونه که ابتدا تیم داوری ۶ طرح را به عنوان برگزیدگان مرحله اول معرفی کردند. سپس ۶ طرح برگزیده به آرای عمومی گذاشته شد و با بررسی بیش از ۲۳۰۰ نظر در نهایت National Pulse به عنوان برنده این رقابت معرفی شد.

طبق اعلام تیم اجرایی پروژه، این موزه در سال ۲۰۲۲ برای عموم افتتاح خواهد شد.

در ادامه نگاهی به تصاویر این پروپوزال خواهیم داشت.

با گذشتن از رودخانه پر پیچ و خم Randselva  نخستین پروژه شرکت BIG در نروژ خودنمایی خواهد کرد. Twist پلی است در مرکز این رودخانه که چون مجسمه ای قابل زیستن در میان آن می درخشد. این مجموعه ۱۰۰۰ متر مربعی دو رودخانه جنگلی را به هم متصل می کند و مسیر  دسترسی به بزرگترین پارک فرهنگی اروپا را هموار می کند. به کمک تصاویر نگاهی خواهی داشت به این پروژه

موزه مدرن Odunpazari، که توسط دفتر معماری کنگو کوما و همکاران طراحی و اجرا شده است هفته گذشته طی آیین رسمی درهای خود را به روی عموم مردم گشود.

این موزه که بخشی از خانه هنرهای مدرن و معماری پیمانکار مشهور Erol Tabanca است از تیرهای چوبی افقی و در هم آمیخته شکل یافته است. Odunpazariدر زبان ترکی به معنای بازار چوب و هیزم است که قبلا محلی برای تجارت چوب بود و دفتر طراحی کنگو کوما و همکاران این تاریخچه را مبنای طراحی خود قرار داده اند. Yuki Ikeguchi​ از مسئولین ارشد طراحی کنگو کوما و همکاران در مورد این پروژه گفته است: “چوب برای این شهر به راستی میراثی ارزشمند تلقی می شود. ما وظیفه داشتیم که اطمینان کسب کنیم که آنچه می سازیم با تاریخ و حافظه این منطقه همخوانی داشته باشد. چوب متریال مورد علاقه ماست و این پروژه به ما فرصت داد تا بتوانیم به کمک آن محیطی گرم، راحت و مهربان را برای مراجعه کنندگان فراهم کنیم.

در ادامه و به کمک تصاویر مروری خواهیم داشت بر جزییات این پروژه

لنینک لارسن سالن اپرای جدیدی برای Hangzhou Yuhang طراحی و اجرا کرده است. پروژه ای که از دور شبیه به تکه یخی شناور بر دریاچه دیده خواهد شد. مجموعه ای که شامل سالن کنسرت و اپرای ۱۴۰۰ نفری، سالن تئاتر ( جعبه سیاه ) ۵۰۰ نفری و مرکز نمایشگاهی در مرکز آن است. کار ساخت این مجموعه در ماه می به پایان رسیده است و حالا در اختیار عموم مردم برای بازدید قرار گرفته است.

به کمک تصاویر مروری خواهیم داشت بر جزییات بیشتری از این پروژه

شرکت Foster + Partners از طرح خود برای برنامه توسعه موزه هنرهای زیبا بیلبائو که شامل اکستنشنی است که به شکل افقی به سقف اضافه شده است. این بخش اضافه شونده به منظور تقویت ” هویت منحصر به فرد این موسسه شامل فضاهای چند منظوره ای برای گالری ها و کاربری های عمومی است.

این بخش اضافه شونده بخشی از برنامه بازسازی اساسی این موزه است که با همکاری دفتر محلی LMU Arkitektura انجام خواهد شد. برنامه بازسازی قرار است عناصر اصلی ساختمان که مربوط به ۱۹۴۵ است را حفظ نماید.

فاستر در مورد این پروژه گفته است: ما خوشحالیم که با ما فرصت داده شده است تا توسعه و بازسازی موزه هنرهای بیلبائو را در قالب برنامه ای بزرگ دنبال کنیم. طراحی ما باعث احیا موجودیت ساختمان و مطابق با اوج شکوه این ساختمان در اواسط قرن بیستم است. فضای دهلیزی جدیدی برای دسترسی های عمومی ایجاد کرده ایم و گالری های جدیدی برای موزه به وجود آورده ایم.

معمار ژاپنی مشهور Tadao Ando یک ساختمان قدیمی آجری در شیکاگو را به طی یک بازسازی به یک مرکز نمایشگاه با تاکید بر آثار معماری تبدیل کرده است. این ساختمان ۴ طبقه که در همسایگی لینکولن پارک قرار دارد.

در سال ۱۹۲۹ با متریال قالب آجر ساخته شده است و اکنون به محلی برای گردهمایی دوستداران هنر و جامعه معماران تبدیل شده است. ساختمان اولیه ۳۳۰۴ متر مربع مساحت داشته است که اندو طی فرآیند بازسازی، بدون تغییر در متریال اصلی ساختمان که آجر است توانسته فضاهای بیشتری را برای استفاده عموم تدارک ببیند.

نور اتریوم جدید ساختمان که ارتفاعی کامل دارد توسط مجموعه ای از پنجره ها تامین می شود و تلاش شده است در طول روز، محیط با نور طبیعی روشن شود. او در مورد روند طراحی داخلی مجدد ساختمان گفته است: “کل فضاهای داخلی ساختمان حذف شد و یک ساختار جدید متشکل ار فولاد و بتن مسلح در داخل پوسته ی جدیدی از آجر ایجاد شد.”

پله جدید ساختمان از بتن ساخته شده اند و در سطح همان متریالی را دارند که آندو در فرآیند بازسازی پیشنهاد داده است. این متریال در تمام فضای آتریوم هم به کار رفته است.

شیشه نور اطراف پنجره را در مسافتی کوتاه تجزیه و انعکاس می دهند و سقف چوبی در ترکیب با این نور حال و هوایی سرد به محیط می دهند. آندو همچنین فضای جدیدی را در سقف ایجاد کرده است که حاضرین در آن افق شیکاگو را می توانند به نظاره بنشینند.

بسیاری از طبقات، شامل گالری ها با مدل های معماری که توسط دانش آموزان ساخته شده، نقشه ها و سایر متریال های معماری تزیین شده است.

اتاق های نمایشگاهی یا دیوار، سقف و برش های سفید رنگ طراحی سنتی تری نسبت به اتریوم دارند. در مرکز این نمایشگاه ماکتی از له کوربوزیه که در سال ۱۹۲۰ روی آن کار می کرد به همراه ماکت ساختمان هایی از دانشجویان آندو قرار دارد.

تصاویر از Jeff Goldberg-Esto

شهر لی لینگ بخشی از شهر جدید است که به طور کامل به هنر سرامیک اختصاص پیدا کرده است. اینجا یک شهر مرسوم نیست بلکه نسخه بسیار ویژه ای از آن است. شهری که رابطه بین معماری، فضاهای شهری و مواد بکار رفته در این پروژه را بازتعریف می کند. هدف تیم سازنده بیان ویژگی ها، تفاوت ها و زیبایی های سرامیک در غالب یک پروژه عظیم شهری است.

architecture design: Archea Associati Laura Andreini, Marco Casamonti, Silvia Fabi, Giovanni Polazzi program: gate; ha hotel; hb hotel; liduo a museum; liduo b museum; ceramic museum; masterbuildings; podium; landscape, masterplan

location: Liling, Hunan, China

project: Masterplan, architectural, interior design for Liling World Ceramic Art City

client: Hunan Liling multicolored underglaze city development co. ltd ۲۰۱۱-۲۰۱۴ total area ۲۱۰.۰۰۰ sq. m total built area ۶۹.۰۰۰ sq. m

• برچسب ها:
• سرامیک
• چین
• شهری
• هنر