استفاده از متریال های جدید و به کار بردن تکنولوژی روز دنیا در ساخت یک بنا، دغدغه همیشگی معماران سراسر دنیا است. از طرفی خلاقیت معماران در اغلب موارد به دلیل تحت تاثیر قرار گرفتن روش های ساخت ، برای آن ها باعث محدودیت می شود. پیشرفت تکنولوژی ، همراه با محدودیت های استفاده از مصالح موجود ، موجب تولید متریال های جدید شده است.
پاویون عربستان اثر Precht و Mamou-Mani یکی از نمونه هایی است که از شن به عنوان مصالح بومی عربستان ترکیب با تکنولوژی پرینت سه بعدی در آن استفاده شده است.
معماران این مجموعه شن را به عنوان مصالح بومی و قابل بازیافت انتخاب کرده و با ترکیب آن با رزین ، متریالی شکل پذیر تولید کرده اند . آن ها معتقدند که استفاده از این متریال نشان دهنده هماهنگی دو جانبه طبیعت و تکنولوژی است. همچنین ترکیب معماری بومی و تکنولوژی می تواند در راستای حفظ محیط زیست به استفاده بهتر از منابع کره زمین کمک کند.
برای ساخت این پاویون از ترکیب رزین و شن به عنوان متریال شکل پذیر و دستگاه پرینتر سه بعدی برای تولید چند نوع قطعه استفاده شده است. طراحی پارامتریک به تولید کمتر قطعات منحصر به فرد کمک کرد تا المان ها مانند پازل به سادگی کنار هم قرار گیرند و پیچیدگی در ساختار کلی بنا ایجاد نشود . بدین ترتیب پاویونی با فضای حرکتی منحصر به فرد همراه با استراحتگاهی برای بازدید کنندگان با به روز ترین تکنولوژی دنیا و ساده ترین متریال طراحی شده است.
سریع و کارآمد بودن فناوری پرینت سه بعدی در ساخت بنا ، باعث استفاده بیشتر معماران سراسر دنیا از این تکنولوژی در سال های اخیر شده است.