برند رنگ Dulux رنگ سبز دارای سایه خنک (cool-tone shade of green) را به عنوان رنگ سال ۲۰۲۰ انتخاب کرده است. آنها این انتخاب را نشان از تلاش برای یافتن پادزهری برای جدایی های ناشی از زندگی در جامعه مدرن امروز می دانند. به علاوه آن را حرکتی جسورانه و متناسب با روحیه جهانی برای رسیدن به دهه جدیدی از زندگی بشریت تلقی می کنند.

در بیانیه شرکت Dulux و در مورد انتخاب این رنگ آمده است : ” این انتخاب نشان دهنده ی تمایل فزاینده برای فهم انسانی است که پیشرفت در فناوری باعث شده است هرچه بیشتر احساس کند که از انسان های دیگر جدا افتاده است”.

در میان خوشه های قرمز درختان انگور در شهر تاریخی Guayaquil، عکاس برجسته Vicente Muñoz تلاش کرده تقایل میان طبیعت و معماری این شهر را و مرز باریک و زیبا میان این دو را به تصویر بکشد. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به منتخبی از تصاویر او

“Maverick” واژه‌ای انگلیسی و به معنای فردی مستقل و تک‌رو است که با هیچ گروه و حزبی همراه نمی‌شود. سبک ماوریک جزئی از سبک مدرن با رویکردی مبتکرانه، غیرمعمول و غیرمتعارف است؛ سبکی جوان و گستاخ که به قانون‌ها احترام نمی‌گذارد این سبک در بین طراحان جوانی که میخواهند در قید و بند قوانین حاکم نباشند بسیار محبوب است.

دکوراسیون ماوریک به دکوراسیون بی قید و بند معروف است, در این سبک هیچ نظم خاصی وجود ندارد و از اکسسوری های متفاوت استفاده میشود. منزل می تواند آرامشی ژرف به روح ببخشد و یا استرس و تنش را به جان بنشاند. نوع دکوراسیون داخلی می تواند متفاوت باشد و بسته بر نوع نگاه و علایق افراد انتخاب شود.

بسیاری از افرادی که با سبک ماوریک آشنا نیستند، آن را غیرعادی و از نظر بصری چالش برانگیز می یابند. این زمینه طراحی بی مانند و نوآورانه است؛ افراد در مواجهه با آن یا عاشقش می شوند یا متنفر. وقتی بحث ماوریک می شود حد وسطی برای دیدگاه ها وجود ندارد؛ این سبک صفر یا صد است.

واژه eclectic  در لغت به معنای “عجیب غریب” و در اصطلاح به معنای التقاطی است.

در سال ۱۸۴۶ مجادله ی بین دو سبک نئو کلاسیسیسم و نئو گوتیک به اوج شدت خود رسیده بود. از آن زمان به بعد اکثر معماران نه تنها از سبک کلاسیک و گوتیک استفاده کردند بلکه سبک‌های رمانتیک، بیزانس، مصری، عربی و رنسانس را هم بکار گرفتند. از این طریق بود که مکتبی که با نام اکلکتیزم بوجود آمد. مکتبی که هسته ی آن در مکتب‌های نئوکلاسیک ورمانتیک نهفته‌است. هگل مکتب  “اکلکتیزم” را نتیجه برخورد چندین سبک می داند.

 در مقابل این مکتب مکتبی به نام “رسیونالیست” شکل گرفت که شامل کسانی بود که از تناقضات موجود در اکلکتیزم ناراحت بودند. آنها بر این عقیده بودند که باید عمق مطلب را در ورای ظواهر فرمال جستجو کرد و انتخاب روش باید مستدل به حقایق خارجی بود، ضمن اینکه از طریق عینی قابل لمس باشد.

این سبک متاثر از شخصیت هر فرد، خروجی متفاوتی دارد، قراردادها را زیرپا گذاشته و مرز میان سبک های مختلف را از بین می برد. در ادامه درخواهید یافت که چگونه در این سبک تخصص پیدا کنید. این سبک قواعد همیشگی را برهم زده و نو و کهنه، شرق و غرب، لوکس و مندرس، پر زرق و برق و رنگ و رو رفته را با هم ترکیب و تلفیق می کند. این سبک شما را دعوت می کند که فضا را با اشیایی پرکنید که دوست دارید و منحصرا آنها را خودتان جمع آوری کرده اید

.

این به این معنا نیست که هر کاری که دوست دارید انجام دهید. اگر کمی از این و کمی از آن بردارید و مقداری از اشیا دیگر نیز به صورت تصادفی به فضای خود اضافه کنید، قطعا در نهایت یک فضای درهم و وحشتناک خواهید داشت. آزادی که در سبک التقاطی وجود داشته و آن را جذاب کرده است، نیاز به مهارت نیز دارد. باید آگاه باشید که مرز بین کنتراست و تضاد با در هم ریختگی و هرج و مرج بسیار باریک است.

.

سبک اکلکتیک زمانی عملی است که ارکان طراحی آگاهی داشته و از ادغام آنها برای ایجاد طرحی واحد استفاده کنید.این ۵ رکن عبارتند از:خط – رنگ – بافت – حجم و فرم.

بیش از ۱۰ میلیون طراح و سازنده ای که با Pantone در ارتباط هستند خود اثباتی است که این مجموعه، زبان جهانی رنگ ها است.

همه چیز از سال ۱۹۶۳ آغاز شد. زمانی که لارنس هربرت بنیانگذار پنتون، سیستمی نوآورانه برای شناسایی، تطبیق و ارتباط رنگ ها به منظور تولید رنگ های دقیق برای استفاده در جامعه گرافیک ها ابداع کرد. همین سیستم سرآغازی شد بر تولید پرینترهای رنگی که می توانستند رنگ های مد نظر طراحان را چاپ کنند. لارنس هربرت بر این نکته آگاه بود که طیف دیده شده و تفسیر شده برای هر فرد الزاما یکسان نیست . به خصوص در نواحی تغییر رنگ این اختلاف تفسیر بسیار شدید تر است. از آن زمان، بنیاد پنتون سیستم تطبیق رنگ خود را در سایر صنایعی که با رنگ سروکار دارند:فناوری دیجیتال، پارچه، پلاستیک، معماری و طراحی داخلی، نقاشی و بسیاری دیگر از صنایع گسترش داده است.

از سال ۲۰۰۰، هر ساله و معمولا در پاییز، موسسه رنگ پنتون رنگ سال را اعلام می کند. اما می دانید رنگ سال چگونه انتخاب می شود؟

دوبار در سال، می و نوامبر، این شرکت میزبان جلسه ای مخفی با حضور نمایندگان گروه های استاندارهای رنگ از سراسر جهان است.. این جلسه در اتاقی با دیوارها و وسایل با رنگ سفید مطلق برگزار می شود. به طوری که هیچ رنگی وجود نداشته باشد تا ایده ای را تلقین کند. سپس هر کدام از این کارشناسان اشیایی که رنگ های الهام بخش دارند را به سایر همکاران نشان می دهند و پس از دور روز بحث و گفت و گو، رنگ سال انتخاب می شود. معاون مدیریت رنگ پنتون در این مورد گفته است: رنگ سال پنتون پیشروترین رنگ هر سال از منظر طراحان و انعکاسی است از آنچه جهان در سال پیش رو بیش از هر چیز به آن نیاز دارد.

رنگ سال ۲۰۱۸ ، Ultra Violet(ماورای بنفش) است. چرا بنفش؟

طبق اعلام موسسه پنتون رنگ ۱۸-۳۸۳۸ Ultra Violet پیچیده و جذاب است و انعکاسی است از همه رازهای کیهان. فریبی از چیزی که با آن روبرو می شویم و کشفی ژرف تر از آن چه اکنون به دنبال آن هستیم. این رنگ جدا از آنکه با خود احساس تحقیقات و عدم انطباق حقیقت را دارد به ایجاد حس گفت و گوی آزادانه،مرزهای انسانی و زبانی و بیان به شیوه ای که مناسب ترین است هم اشاراتی دارد.