شرکت انگلیسی بین المللی فاستر به تازگی از طرح خود برای بلندترین آسمانخراش یونان رونمایی کرده اند. آسمانخراشی که Marina Tower نام خواهد گرفت، در نزدیکی آتن واقع شده است و قرار است نمای بیرونی آن از گیاهان پوشیده شود.

این برج قرار است 200 متر طول داشته باشد و بخشی از یک مستر پلن 620 هکتاری است که فاستر و همکاران در قالب طرحی به نام Ellinikon در نزدیکی فرودگاه بین المللی آتن خواهند ساخت.

در ادامه نگاهی به تصاویر فاستر و همکاران از طرح بلندترین آسمانخراش یونان خواهیم انداخت.

دفتر معماری مشهور و بین المللی SOM پس از مدت ها کش و قوس سرانجام از طرح مجدد خود برای ایستگاه مرکزی شهر شیکاگو رونمایی کرد.

SOM که اتحاد سه دفتر معماری Skidmore, Owings and Merril هستند این پروژه را به طور مشترک با تیم مهندسی ساخت و ساز TranSystems برای نوسازی و بازطراحی ایستگاه مشهور شهر شیکاگو ملقب به ایستگاه L

این پروژه توسط شهرداری شیکاگو، اداره حمل و نقل شیکاگو و مدیریت حمل و نقل ایالت انجام می شود.

ایستگاه L دومین ایستگاه شلوغ این شهر و محل تلاقی 6 خط قطار شهری است و به همین جهت در 8 طبقه ساخته خواهد شد.

Architect: SOM
Construction engineer: TranSystems
Clients: City of Chicago, Chicago Department of Transportation, Chicago Transit Authority
Local consultant team: HDR, GSG Consultants, Ardmore Roderick, Garza Karhoff Engineering, Legacy Rail Operations, Rider Levett Bucknall, Milhouse Engineering, site design group, Gannett Fleming, Facet Engineering, American Surveying, Metro Strategies

شرکت معماری BIG به تازگی جزییات بیشتری از The Porticoکه به لند مارک جدیدی برای ورودی CityLife، منطقه ای در میلان که به علت تعدد ساختمان های شاخص از معماران بنامی چون Zaha Hadid، Daniel Libeskind و  Arata Isozaki شهرت دارد رونمایی کرده است.

آنچه می تواند The Portico را به بنای شاخصی تبدیل کند بیش از هر چیز به طراحی پشت بام های گسترده آن برمیگردد که در نهایت دو بخش نهایی مسکونی و تجاری این را شامل خواهد شد. جدا از سازه عظیم منحنی شکل The Portico ، دو برج کوچک هم به این سازه اضافه خواهند شد لینک گمشده بین این سازه با ساختمان های اطرافش به شکل مناسبی پاسخ داده شود.

استودیو هیدرویک قلمرویی عمومی و تعداد زیادی بلاک کم ارتفاع را در قالب طرحی جامع برای توسعه فضاهای عمومی و سبز منطقه Minato شهر توکیو ارائه داده است که شگفت انگیز است.

این منطقه که بلندترین آسمان خراش ژاپن را در خود جای داده است در کنار طرح این استودیو به یکی از جلوه های دیدنی ژاپن تبدیل خواهد شد.

توماس هیدرویک بنیانگذار استودیو هیدرویک در مورد این پروژه می گوید: اگر نگاهی به پروژه های جاری سراسر جهان بیاندازیم نگاه به پوشش گیاهی در این پروژه ها اغلب به جهت کاهش خشونت بنا است و ما تلاش داشتیم نگاهی انسانی تری به این مسئله داشته باشیم.

به عنوان راهی برای ترکیب ساخت و ساز و معماری با حداکثر استفاده از طبیعت موجود، ما ایده ای را توسعه دادیم که فضایی شبیه به یک آلاچیق را در تمام سایت گسترش دهیم.

این مفهوم به ما اجازه داده است تا این منطق کلی را در فضای هشت هکتاری در توکیو وارد کنیم و در عین حال فضاهای مسکونی، مغازه ها، هتل ها، مدرسه و معبد نیز در امتداد این شبکه وجودیت خود را از دست ندهند.

در مرکز این فضا سه آسمانخراش قرار خواهد گرفت که برج مرکزی با ارتفاع ۳۳۰ متر بلندترین ساختمان ژاپن خواهد شد.

استودیو هیدرویک با کشیدگی که در سایت به وجود اورده است مجموعه از ساختمان ها را ایجاد کرده است که ” هویت متمایزی” به این منطقه می بخشد.

در مسابقه بین المللی معماری که در سال ۲۰۱۷ برای ساخت لند مارک و برج جدیدی برای پاریس با استاندارهای قرن ۲۱ ام برگزار شده بود پیشنهادی تیم Nouvelle AOM برگزیده شده است.

حال و دو سال بعد از این رویداد، مسابقه ای برای طرح جامع ی منطقه Maine-Montparnasse برگزار شده است که تمرکز آن ساخت لند مارکی به مرکزیت این برج برای این منطقه است. طرحی که شرکت معماری Rogers Stirk Harbour + Partners برای این لند مارک پیشنهاد داده بود در رقابتی با بیش از ۵۰ پروپوزال دیگر برنده شده است.

این شرکت که مقر اصلی آن در لندن است در پروپوزال خود مسائلی چون دسترسی محلی برای عابران پیاده و دوچرخه سواران، بهبود ترافیک، بهبود عملکرد پایدار منطقه و سرعت در بهره وری را ملاک قرار داده است. شهردار پاریس در مورد این رویداد گفته است: چالش شهر نشینی مدرن در پاریس اولین بار بین سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ حس شده است.

از آن زمان به دنبال طرحی هستیم که ضمن بازسازی چشم انداز شهری پاریس و بهبود آن، سازگار با پاریس امروز و مهم تر از آن سازگار با استاندارهای زیست محیطی معاصر دنیا و فرانسه باشد. تصاویر اندکی از این پروپوزال منتشر شده است که در زیر مشاهده می کنید.

گروه معماری Grimshaw نخستین تصاویر از مستر پلن پروژه بزرگ Chinese Eden، یکی از ۶ مرکز برجسته توریستی گردشگری جهان که در حال ساخت است را منتشر کرده اند.

پروژه Qingdao Eden، که برای شهر جدید چین در سواحل شرقی آن طراحی شده است بخشی از برنامه بین المللی توسعه پارک های زیست محیطی است که با مشارکت سازمان ملل، سازمان همکاری های شانگهای و سازمان محیط زیست بریتانیا، توسط شرکت انگلیسی معماری  Grimshaw در حال توسعه است.

از جمله مهم ترین اجزای این مستر پلن می توان به پروژه ۱۵۰ میلیون یورویی بزرگترین آبشار داخلی جهان اشاره کرد. آبشاری که پس از بهره برداری این آبشار بیش از ۵۰ متری، چین دارای آبشاری خواهد شد که هم ارتفاع آبشار مشهور نیاگارا در مرز ایالت متحده و امریکا خواهد بود.

محل اصلی پروژه بین دو رودخانه در شهر کوستال جایی است که به زودی فرودگاه و ترمینال بین المللی افتتاح خواهد شد.

Jolyon Brewis یکی از شرکای اصلی شرکت Grimshaw، در مورد این پروژه گفت: رویکرد ما در پروژه Qingdao Eden، خلق ساختارهای زیبا با الهام از طبیعت است که بهره وری از سایت پروژه را با حداقل دخالت در آن ممکن سازد. طبیعت نیازهای خاصی دارد و ما تلاش می کنیم رویکردهای هماهنگ با آن را در پروژه اجرا کنیم.

مسابقه انتخاب طراح این پروژه در سال ۲۰۱۵ برگزار شد. جزییات پروژه در سال ۲۰۱۶ منتشر و تحقیق و بررسی و طراحی تا سال ۲۰۱۸ ادامه خواهد داشت. اواخر سال ۲۰۱۸ روند ساخت شروع و تا سال ۲۰۲۰ به بهره برداری می رسد.

۱۶۰۰۰۰ مترمربع شامل شش طبقه بزرگترین پروژه چند منظوره عمومی است که در کره ساخته می شود. دولت کره و شهرداری پایتخت این کشور متراکم در تلاش اند با ساخت این ترمینال حمل و نقل عمومی زیرزمینی، ترافیک نواحی پرجمعیت سئول را تا حد زیادی کاهش دهد.

این پروژه ۱.۱۵ میلیارد دلاری که تا سال ۲۰۲۳ تکمیل خواهد شد توسط معمار مشهور فرانسوی Dominique Perrault هدایت خواهد شد. به گفته مقامات شهر، شرکت او به دلیل طراحی پیچیده و کاربردی، سازگاری با مناطق همسایه، توانایی کنترل ترافیک در طولانی مدت و بازدهی خوب برنده این مسابقه بین المللی شده است.

این ایستگاه بزرگ حمل و نقل عمومی، سه محور بسیار مهم Gangnam، Bongeunsaro، Teheranro را به یکدیگر متصل می کند. شاه راه هایی که عمده ترافیک سئول را به دوش می کشند. با ساخت این ترمینال و ایجاد شبکه فضای سبز محصور بر آن، پیاده رو و سقف چوبی طولانی برای عابرین و اضافه کردن یک پارک مرکزی بزرگ به شهر کیفیت زندگی در این کلان شهر افزایش پیدا می کند.

این پارک رقیبی برای پارک مرکزی نیویورک و هاید لندن و نماد جدیدی برای ساکنین سئول است.

در طبقات پایینی این مجموعه، تمام فعالیت های یک شهر زنده قرن بیست و یکمی مانند محیط های کاری، آزمایشگاه های ساخت و تولید، گالری ها، کارگاه ها و تمامی امکانات جدید فناوری را به نمایش خواهد گذاشت. مسافران در مسیرهای زیرزمینی توسط پرتوهای نور هدایت می شوند که عمدتا توسط نور طبیعی تغذیه می شوند.

پس از تکمیل این پروژه روزانه پذیرای ۶۰۰ هزار مسافر است که بیش از ۱۸۰ هزار نفر از آنها با اتوبوس در شهر تردد می کنند.

فاستر و همکارانش طرح های خود برای ساختمان مرکزی شرکت نفت و گاز مجارستان که در جنوب بوداپست قرار دارد را منتشر کرده اند. این مجموعه که با نام پردیس انرژی مجارستان شناخته می شود بر ساختار محیط زیستی پیشرفته ای تمرکز دارد که در یک محیط پارک مانند واقع می شود. این ساختمان پس از ساخت بلندترین بنای بوداپست خواهد بود

نایجل دانسی رئیس استودیو فاستر و همکاران در مورد این پروژه گفته است: به چند دلیل این پروژه نه تنها برای شرکت نفت و گاز مجارستان، بلکه برای کل بوداپست مهم خواهد بود. چالش تیم ما در این پروژه، طراحی مجموعه ای مطابق با نیازهای عملکردی سازمان با رعایت بالاترین استاندارهای پایداری و احترام به محیط پیرامون خود است.

فرم ساختمان تکاملی طبیعی از طراحی سنتی برج های اداری است. بالکن های شیشه در امتداد مجموعه ای از فضاهای خارجی و پیاده رو های طولانی، حرکتی آرام را به سمت بالای این برج ۲۸ طبقه در ذهن منعکس می کند. برای تشویق همکاری بیشتر کارمندان و القا آرامش، پوشش گیاهی و نور طبیعی در سرتاسر مجموعه از ورودی تا امتداد نمای ساختمان استفاده شده است. همچنین یک باغ در سقف برج با دسترسی عمومی در نظر گرفته شده است. برج و لژ شروع به تبدیل شدن به یک عنصر واحد می کنند و ارتباط خود را با تمامی بخش های اداری دیگر حفظ می کنند. برای تاکید بیشتر بر همکاری و راحتی کارمندان، فضاهای اداری در تعامل و تعادل با هسته های خدماتی آفست جانمایی شده اند. سیستم کنترل نور برای بهره مندی هرچه بیشتر از نور طبیعی، در کنار سیستم های کنترل دما و مدیریت انرژی بالاترین استاندارهای مدیریت مصرف انرژی را برای این مجموعه به ارمغان آورده است. این مجموعه به دنبال حفظ رابطه کار-زندگی و احترام به ارتباطات شهری است. به گونه ای که کارمندان امکان دسترسی به این پردیس رو با دوچرخه و حتی پیاده دارند. استفاده از نور طبیعی، مصرف بسیار کم انرژی در ساختمان ها و تولید برق با صفحات فوتوولتائیک به شکل مجزا برای هر ساختمان، ذخیره سازی و تصفیه آب باران و … از دیگر امکانات مدیریت مصرف در این مجموعه است.

دفتر معماری Mecanoo architecten برنده مسابقه طراحی منطقه ویژه تجاری ایستگاه شمالی شنزن شد. طرح آنها شامل ۱۲ آسمان‌خراش، یک شبکه عبور عابرین پیاده با دسترسی به بهترین مناظر و یک پارک شهری بسیار زیبا است. این طرح مساحتی حدود ۱.۳۶ میلیون متر مربع را با دفاتر، فروشگاه‌ها و پاساژها، مراکز خرده‌فروشی، آپارتمان‌ها و هتل بسیار مجلل پوشش می‌دهد و در هماهنگی کامل با راه‌آهن و ایستگاه متروی شنژن شمالی طراحی شده است. هدف تیم معماری این پروژه، ایجاد هویت قوی و مستقل برای این منطقه است. ساختمان‌های اصلی که شامل ۱۲ آسمانخراش است در اطراف پارک مرکزی قرار خواهند گرفت و ارتفاعی بین ۲۷۸ تا ۴۲۸ متر دارند. در طراحی تلاش شده است بخش عمده حمل و نقل در سطح زیرزمینی انجام شود تا پارک به عنوان فضای سبز عمومی و نه پل ارتباطی برای جابجایی هویت یابد. چیزی که در حال حاضر در این منطقه وجود ندارد.

ادغام سیستم‌های حمل و نقل ریلی، ماشینی و پیاده در هماهنگی با طرح اصلی و فضای سبز آن سبب شده است مسیرهای ایمن و راحتی برای دسترسی به تمامی بخش های آن وجود داشته باشد. مناطق تجاری، مرتبط با فضای سبز طراحی شده اند تا فضاهای عمومی پر جنب و جوش و فعال باشند. شبکه عابر پیاده ای که در بالا به آن اشاره شد تمامی برج ها را به هم متصل و احساس نزدیکی و همگرایی را تقویت می‌کند. آب نما و فضاهای تفریحی با محوریت آب به کرات در پارک مرکزی تدارک دیده شده است تا مردم بتوانند از آن لذت ببرند و به فعالیت های تفریحی مشغول شوند.

تیم Mecanoo به جای تعیین شکل دقیق برج ها، قوانینی را تدوین کرده اند که در چارچوب آن هماهنگی میان طراحی برج ها تضمین و درجه تغییرات تعیین شده اند. سیستم هوشمند اطلاع رسانی روی شیشه اکثر برج ها تعبیه شده است تا راهنمای گردشگران و مسافران باشد. برج ها دارای باغ های مملو از گیاه هستند و در ارتفاعی قرار دارند که متصل به پارک مرکزی در نظر گرفته شوند. این پروژه تا سال ۲۰۲۳ تکمیل خواهد شد.

مجموعه دفاتر بین المللی HUNI Architects برنده مسابقه بین المللی طراحی میدان مرکزی شهر دا نانگ ویتنام شد. این مسابقه توسط شهرداری این شهر و پیمانکار دولتی این پروژه برگزار شده است. HUNI Architectes در رقابت با ۱۵ طرح دیگر که مراحل اولیه انتخاب هیئت داوران را گذرانده بودند توانست این جایزه را کسب کند. HUNI Architectes با کشور ویتنام بیگانه نیست و چند پروژه دیگر مانند طرح جامع احیا رودخانه دا نانگ را در کارنامه خود در این کشور دارد.

این طرح یک مفهوم و عنصر مهم زیست بوم کشور ویتنام را به عنوان جلوه اصلی معماری خود انتخاب کرده است. نیلوفر آبی دریاچه . نیلوفر آبی و رودخانه ها و دریاچه های مملو از آن یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری و جذب توریسم در این کشور است. تیم طراحی هم میدان مرکزی را شبیه به مرکز نیلوفر و دسترسی های عابرین پیاده و دوچرخه سواران را با الهام از برگ های نیلوفر آبی طراحی کرده اند. سازه عظیم سقف این میدان که سایه بانی غول آسا است اجازه می دهد این میدان به محل مناسبی برای برگزاری جشن های آیینی، بازارهای محلی و رونق گاه های توریستی تبدیل شود. پل کابلی، بازارهای بزرگ خرید، لند مارک جدید و پارک و استراحت گاه های شهری و آب نماهای باشکوه بخش های دیگری از این پروژه عظیم هستند.

سطوح برآمده و لایه های رو هم قرار گرفته ارتباط بصری بین سطح زمین و فضاهای ساختمانی زیر آن را برقرار می کند. ستون های فولادی در آرایش هگزاگونال وظیفه استحکام بخشی و تحمل بار سازه اصلی را دارند. این آرایش در تعامل با هندسه هگزاگونال گیاه نیلوفر جلوه زیبایی حتی در بعد مهندسی ساخت به این میدان داده است. ۸ گلبرگ اولیه که ۸ ضلع اصلی میدان هستند ضمن حرکت به لبه ها مانند گل نیلوفر به راه های انشعابی متصل می شوند.

زمین بازی بخش دیگری از طراحی این میدان است که لوتوس صورتی نام دارد. تیم طراحی درباره این فضا می گوید: ” زمین بازی با اینکه بیشتر جلوه گاهی در افق میدان است اما هویت کاملا مستقل برای خود دارد. ما قصد داشتیم فضایی طراحی کنیم که لذت حضور در آن بهانه ای باشد برای رفتن به مدرسه . منطقه ای یکپارچه با فضاسازی های گرانیت که علی رغم جداسازی ساختاری با میدان امتدادی از زبان بصری طراحی آن است. با تمام این تغییرات اما ساخت میدان بافت تاریخی و ساختمان های اطراف را نابود نخواهد کرد. هرچند بازار هان میراث تاریخی گرانقدری نیست اما بازهم تلاش شده است ساختار موجود این بازار حفظ شود. این بازار بخش نهایی این طراحی است و گردشگران و مردم محلی در گذر از این میدان به سمت این بازار هدایت می شوند.

این پروژه حدود ۳۱ میلیارد دلار تخمین زده شده است و جز مهم ترین پروژه های معماری سالهای اخیر ویتنام محسوب می شود. آغاز ساخت این پروژه ۴۴۰۰۰ متر مربعی اواخر سال ۲۰۱۷ اعلام شده است.